#virus#vaccinatie#sciencefacts

Om daar tegenin te gaan heeft men twee verschillende vaccins ontwikkeld. Bij het ene heeft men de uitsteeksels van het virus nauwgezet bestudeerd en vanuit die kennis de spike-eiwitten die ze bevatten tot in de puntjes nagebootst.

Bij het andere vaccin heeft men ons eigen mRNA ingezet om zelf die spikes van het virus aan te maken.

Het eerstgenoemde vaccin is dus alleen opgebouwd met de stoffen die deze petieterige spikes bevatten.

Want met deze uitsteekseltjes is het covid-virus er in geslaagd om onze cellen te misleiden. De spikes werken immers als een sleutel op een slot. Waardoor de cel-porie, waarin de spike wordt gezet zich wagen-wijd gaat open stellen. Wat toch, als je er over nadenkt heel merkwaardig is. Want die kleine creaturen, nog kleiner dan een bacterie, nauwelijks in leven, eerder een kristal, zonder hersenen, zijn er toch maar even in geslaagd om onze cellen in het ootje te nemen. In hun eigen opbouw schuilt slechts hun eigen DNA. De rest is louter omhulsel.

De enige opdracht die ze hebben in hun leven is: "Vermenigvuldig je!" Dit kunnen ze dus absoluut niet uit zichzelf of met hun soortgenoten.

Virussen zijn het allereerste leven dat op onze aarde ontstond. Nog voor de eencelligen hun intrede deden. Ze zijn ook heel wat kleiner dan deze laatsten. Je kan ze slechts zien onder een elektronenmicroscoop. Om zich voort te planten hebben ze een levende cel van een ander levend organisme nodig. Ze beginnen altijd met een of ander dier in de wilde natuur en veranderen geleidelijk aan hun spike-eiwitten. Tot de cellen waarin ze naar binnen willen hun eiwitten als gunstig voor de cel ervaren. Het zijn de geleidelijkaan misleiders van de cellen die ze willen binnen dringen. De Covid virus is daar dus uiteindelijk in geslaagd. Het kan cellen van mensen en dieren induiken als de beste. Dit vast na een evolutie van miljoenen jaren. Maar het kan natuurlijk ook wel korter in tijd gebeurt zijn. Wie kan het nagaan?

------------------

Ooit las ik over een virus die nog niet zo ver gevorderd was. Nochthans was zijn methode eigenlijk nog spectaculairder want het wezentje slaagde erin om de motoreiwitten in een lichaam in het ootje te nemen. Aan de celingang van de cel waarin de virus zijn DNA naar binnen wilde werd hij evenwel ontmaskerd door de accurate chemische keurdiensten van de cel zelf en zorgvuldig de toegang ontzegd.

Deze virus kon een cel dus zelf nog niet misleiden. Hij bedroog gewoon de motoreiwitten met zijn eiwitten die goed leken voor de cel.

Aan de hermetisch dichtblijvende nabije porie van de cel ontstond daarom zoiets als een schermutseling tussen beide motoreiwitten.Ze gingen aan elkaar trekken met de virus tussen hen in. Tot die virus in honderden stukjes uiteenspatte. Dan denk je waarschijnlijk: goed zo! Maar nee... toch niet. Want dit was juist het opzet van het virus.

------------------

Geen hersenen en toch zo een idee? Hoe kan dat?

–----------------

Eenmaal ontploft kon zijn flinterdunne DNA vliegensvlug ontsnappen. Dat DNA'ke van het virus was zo super fijn van bouw dat het doodleuk gewoon door een piepkleine porie van de cel kon. Het bewakingsmechanisme van de cel kon het niet tegenhouden.Eerst dook het in de cel om daarna verder door naar het kleine ronde opslagkamertje waarin het juiste DNA netjes opgeslagen is te zwemmen. Daar verdreef het meteen het juiste DNA om zichzelf in de plaats te zetten.

-----------------

Hoe weet zo een virus DNA dat dit zo moet? Ik vind dit echt wel ongelooflijk bizar.

------------------

Het kamertje op zijn beurt is totaal onverschillig over het soort van DNA dat het opbergt. De evolutie heeft er echt niet voor gezorgd dat het zijn eigen DNA kent. Het beschermt gewoon wat erin zit. Zonder meer. Straf toch? Een fout in onze evolutie, denk ik dan.

Voor een virus zijn truc bij de motoreiwitten toepast worden de meeste virussen wel door onze immuuncellen op voorhand opgeslokt en met de stoffen in hun lijfjes of opbouw volledig afgebroken. Maar soms geraakt er toch wel eens toevallig één virus door de mazen van het vangnet. De virus, waarover ik las, misleidt dan twee verschillende motor-eiwitten die hij toevallig in zijn zweefvlucht tegen komt. Waarschijnlijk met een geur of met de eiwitten waarmee zijn uitsteeksels opgebouwd zijn.

Leuke organische organismes zijn die motor-eiwitten trouwens! Ze worden aangemaakt tijdens de celdeling. Dit gebeurt immers regelmatig om onze cellen doorlopend te vernieuwen.

Net als de virussen zijn motoreiwitten verschrikkelijkklein en dus ook slechts waarneembaar onder een elektronenmicroscoop. Ze wandelen bij hun ontstaan doodleuk uit een van onze chromosomen! In de wetenschap weet men nog altijd niet hoe ze daarin kunnen ontstaan. Ze zijn wel superleuk om ze gade te slaan. Want ze lijken op hele kleine persoontjes. Zonder hoofd wel is waar. Boven op hun zogezegde lijfjes die uit allerlei chemische verbindingen zijn opgebouwd torsen ze allerlei stoffen die ze overal naartoe brengen. Dat kunnen voedende stoffen, organellen of afval zijn. Ze bestaan in allerlei leuke vormen die kunnen stappen met iets dat lijkt op beentjes. Ze doen dit ieder op hun eigen manier en in hun eigen ritme. (Sommige stappen op een laverende manier alsof ze dronken zijn) Dit over organische buisjes(microtubuli) die overal in ons lichaam aanwezig zijn . Langs de zogezegde microtubili snelwegen zijn er die naar onze cellen gaan om voedzame stoffen er aan af te geven. Deze microtubuli-buisjes zijn ook heel speciaal. Ze zijn opgebouwd met brokjes koolstof die zichzelf kunnen laten uiteenvallen of terug opbouwen. Dit naargelang ze gewenst of ongewenst zijn. Over deze microtubule gaan de motoreiwitten dus met hun vracht naar organellen of cellen toe. Ze hebben als kenmerk dat ze elk maar 1 richting uit kunnen. Ze gaan dus ofwel links of rechts en kunnen nooit een andere richting uit dan die waarvoor ze gemaakt zijn.

De motor-eiwitten die het virus helpen denken allebei dat het oke is voor het lichaam. Dat het bv voeding is voor de cel of voor een organel

–---------------

Organellen zijn kleine structuren waarin iets gunstig voor het lichaam wordt aangemaakt.

-----------------

Beiden motoreiwitten worden dus door het virus beet genomen.

Het rechtse gaat dan naar een cel waarnaar het virus wil en het linkse echt zich vast aan het andere motoreiwit omdat het niet rechts kan gaan. Dat heeft te maken met de ladingen waarmee de stukjes van het buisje opgezadeld is. Terwijl het linksgeorienteerde motoreiwit ook nog eens het virus boven op zijn lichaampje torst of achter zich aan sleept. Daar lijkt het links-georienteerde echter totaal geen last van te hebben. Ze kunnen gewichten torsen die dubbel zo zwaar zijn dan zijzelf.

------------------

Over de motoreiwitten bestaan animatiefilms gemaakt onder de leiding van wetenschappers. Zoek ze eens op op YouTube:Het ontstaan van een motoreiwit uit een chromosoom met als titel:

'Kinetochore and Mitosis.'

Animatie: Drew Berry.

Microscopie: Jeremy Pickett-Heaps of

Kinesine protein walking on microtubule in

'The Inner Life of the cell.'

Harverd and HHMI narrated by Tydell.

------------------

Aan een goed afgesloten celingang laat het linkse motoreiwit zich onmiddellijk naar beneden zakken zodra het rechtsstappende motoreiwit stilvalt. Het stopt omdat het doodeenvoudig niet meer verder kan. De poort van de cel blijft immers voor het virus dicht en dus ook voor het motoreiwit.

Het chemische keurmechanisme van de cel merkte wel dat het virus voor de cel onaanvaardbaar is. Daarom starten de motoreiwitten een trek-klus met het virus tussen hen in.

Ze weten niet beter. Bij opstakels op hun weg doen ze net hetzelfde. Ze blijven dan bewegen met aan elkaar te trekken tot ze weer verder kunnen. Omdat het eene altijd links moet en niet verder kan, trekt het andere dat altijd rechts gaat hier telkens aan het virus dat er tussen zit als het ander motoreiwit even stopt.

Ze willen gewoon het virus binnen in de cel. Volgens hen is het een voedselpaket.

Zo werken ze eraan om het naar binnen te krijgen en beseffen totaal niet waarom er geen enkele moeite van de cel open gaat.

Ze blijven maar trekken aan het virus tot het openspat in honderden stukjes.

Waardoor het DNA van het virus vrijkomt en meteen door een porie naar binnen glipt. Om daarin de plaats in te nemen van het juiste DNA.

Na deze verwisseling gaat de cel zelf het DNA van het virus aan de lopende band verdubbelen.

Waardoor er honderden nieuwe virussen ontstaan.

Een mechanisme in de cel weet dan pas dat er toch iets niet pluis is en probeert het onheil in te dijken door zichzelf gewoon te elimineren.

Maar daar hebben de virussen juist op gewacht. Want daardoor komen ze natuurlijk massaal vrij. Goed om andere cellen eventueel overnieuw te besmetten met hun eigen DNA.

------------------

Nu is het wel zo dat een virus dat door ons lichaam al gekend is geen schijn van kans heeft om te overleven. Het wordt door ons immuunsysteem meteen en fors bestreden. Om dat onze anti-lichamen en geheugen T-cellen ze herkennen van de vorige keer toen ze het lichaam aandeden. Dit is de reden waarom we ons het best tegen Covid 19 laten vaccineren.

Dan herkent ons immuunsysteem meteen de indringer die onze cellen wil belagen zodra hij zich toont.

Zoals oudere mensen dat ook al deden tegen de jaarlijkse gewone griep-variant die ieder jaar opduikt.

Van een gekende virus kunnen we ook wel ziek worden. Soms zelfs heel ziek. Maar de meeste mensen genezen ervan. Alleen mensen met een heel slecht immuunsysteem moeten het dan bekopen met hun leven. Meestal komen we er dan zonder te veel schade vanaf.

Het Covidvirus dat in 2019 plots opdook was een totaal ongekende virus-indringer die met de eiwitten die in zijn spikes bevonden onze cel flink in het ootje nam.

De cel slaagt dan eerst geen alarm. Omdat ze denken dat het virus een goede voedingsstof voor hen is.

Vandaar dat dit virus, zo lelijk kon huishouden in onze cellen.

Blijkbaar had het Covid virus ook een voorkeur voor de cellen van onze longen.

Hoe kan dat?

Misschien is dit omdat ze door de lucht-stroming in ons lichaam daar het makkelijkst geraken.

Want hoe kunnen virussen, die totaal geen hersenen hebben, een voorkeur hebben voor iets?

--------------Andere Pharmaceutische bedrijven ontwikkelden, de allernieuwste trent, een mRNA vaccin. De onderzoekers zijn erin geslaagd om ons eigen mRNA dat een onderdeel is van ons DNA aan te maken. Ze hebben het zo aangepast dat het de instructies opbergt voor het maken van de spike-eiwitten van het Covid19 virus. Na vaccinatie gaan onze immuuncellen deze spike eiwitten herkennen Waarna ons lichaam er anti-stoffen op af stuurt. Deze anti-stoffen hebben de mensen, lang geleden, T-cellen genoemd.

mRNA-vaccins kunnen heel wat sneller aangemaakt worden dan de vroegere vaccins.

Ze zijn ook gemakkelijker te schalen en kunnen in grote hoeveelheden geproduceerdworden.

En nu hebben we ook tegen het steeds iets veranderende straffe covid-virus een booster nodig.

Onderzoekers hebben 7 verschillende vaccins ontwikkeld.

Oxford-Astra Zenica, Pfizer-BioNTech, Moderna, Novavex, Valneva, Janssen en Cure Vac.

Na twee inentingen met Astra-Zenica worden de spike-eiwitten door de booster aanmerkelijk verhoogd. Pfizer-BioNTech doet dit ook met alle boostervaccins. Alleen Valneva werkt niet zoals het hoort na twee inentingen met het BioNTech vaccin.

Maar beschermt de boosterprik ook tegen de nieuw opgedoken Omikron-variant?

Viroloog Jonathan Balk denkt van wel.

Hij zegt:

"Het feit dat de mRNA-booster een duidelijke toename van zowel anti-lichamen als T-cellen bewerkstelligen is geweldig nieuws. Vooral nu onze aandacht uit gaat naar de opkomst van Omikron. We weten nog wel niet of de verhoogde immuniteit ook beschermt tegen een zwaar ziekte-verloop die veroorzaakt is door de variant. Maar ik ben er nog steeds van overtuigd dat onze vaccins de bescherming zullen blijven bieden die we nodig hebben"