Er moet mij iets van het hart!
k ben hier een paar weken geleden gekomen, en heb het naar mijn zin. Anders zou ik hier al weg geweest zijn. Ik schrijf graag, maakt niet uit over wat. Ja, ook persoonlijke dingen, namen weg gelaten natuurlijk. Schrijven is helend. Ik vind het ook zalig om te schrijven, dan kom ik tot rust en ik kan bepaalde dingen herleven en nog meer een plekje geven, wat ik ook hoop.
Nu ben ik al even bezig met het verhaal “Mijn Soulmate” Er zijn mensen die het lezen, maar ook mensen die het niks vinden en dat is allemaal prima. Ik heb daar totaal geen probleem mee. Niemand is verplicht om het te lezen.
En de reacties zijn lief, leuk en aardig. En ook dat is niet verplicht. Maar vandaag door mijn verhaal deel 7 op Yoors gezet te hebben en een reactie kreeg, waar ik even verbaasd over was, en ook wel geschrokken. Het kwam absoluut niet fijn over, en ik heb dan ook een reactie terug geplaatst. Maar het liet mij niet los.
Nogmaals, als je het niet wilt lezen of volgen? doe het dan niet. Dan is deze reactie die ik had gekregen ook niet nodig geweest. Ik voelde mij een beetje weg gezet en dat hoort niet. Ik schrijf hier met plezier, ik doe niemand iets kwaads aan. Het is ook helemaal niet erg als je een mening hebt, want die mag je altijd zeggen, dat doe ik ook, maar zal nooit iemand kwetsen en dat is nu wel gebeurd bij mij en dat is jammer.
1.Jij schrijft bij wijze van therapie een feuilleton, waarin je overleden jeugdliefde (van wie je een kind hebt) een hoofdrol speelt.
('En de reacties zijn leuk en lief')
2.Een reageerder heeft de moed te vermelden dat zij al medelijden had met je huidige man, maar dat zij nu afhaakt vanwege jouw correspondentie met overledenen.
3.Daarvan ben jij 'verbaasd en geschrokken' want het komt op jou 'absoluut niet fijn' over. Sterker nog: jij voelt je 'gekwetst' en 'weggezet' en noemt het zelfs 'lelijke dingen zeggen'.
4.Vervolgens ga je daar een heel blog over schrijven, want de lezers/reageerders moeten gewezen worden op het volgende:
-jouw schrijfsels zijn 'heel erg persoonlijk' en de lezers hebben de keus uit 2 mogelijkheden:
ofwel: meelevende steunbetuigingen ('leuke/lieve/aardige' reacties)
of anders: 'lees het dan niet'.
Als jij verkiest om je persoonlijk leed te verwerken door het in feuilleton-vorm op een site te plaatsen, (in plaats van b.v. professionele hulp in te roepen) is 1 van de mogelijke consequenties dat er ook kritische reacties komen; met name wanneer jij je contact met 'gene zijde' breedvoerig uit de doeken doet.
Niet iedereen is gecharmeerd van 'hocus-pocus'.
Volwassen mensen worden verondersteld bestand te zijn tegen kritiek!
Als mensen persoonlijk worden en je aan gaan vallen op je geschreven woorden, bedenk dan dat jij niet verantwoordelijk bent voor wat anderen denken te lezen en denken te begrijpen.