Als ik het goed begrijp, komt e.e.a. kort samengevat hierop... Show moreAls ik het goed begrijp, komt e.e.a. kort samengevat hierop neer:
1.Jij schrijft bij wijze van therapie een feuilleton, waarin je overleden jeugdliefde (van wie je een kind hebt) een hoofdrol speelt.
('En de reacties zijn leuk en lief')
2.Een reageerder heeft de moed te vermelden dat zij al medelijden had met je huidige man, maar dat zij nu afhaakt vanwege jouw correspondentie met overledenen.
3.Daarvan ben jij 'verbaasd en geschrokken' want het komt op jou 'absoluut niet fijn' over. Sterker nog: jij voelt je 'gekwetst' en 'weggezet' en noemt het zelfs 'lelijke dingen zeggen'.
4.Vervolgens ga je daar een heel blog over schrijven, want de lezers/reageerders moeten gewezen worden op het volgende:
-jouw schrijfsels zijn 'heel erg persoonlijk' en de lezers hebben de keus uit 2 mogelijkheden:
ofwel: meelevende steunbetuigingen ('leuke/lieve/aardige' reacties)
of anders: 'lees het dan niet'.
Als jij verkiest om je persoonlijk leed te verwerken door het in feuilleton-vorm op een site te plaatsen, (in plaats van b.v. professionele hulp in te roepen) is 1 van de mogelijke consequenties dat er ook kritische reacties komen; met name wanneer jij je contact met 'gene zijde' breedvoerig uit de doeken doet.
Niet iedereen is gecharmeerd van 'hocus-pocus'.
Volwassen mensen worden verondersteld bestand te zijn tegen kritiek!
"ik schrijf hier met plezier, ik doe niemand iets kwaads aan. Het is ook helemaal niet erg als je een mening hebt, want die mag je altijd zeggen, dat doe ik ook, maar zal nooit iemand kwetsen en dat is nu wel gebeurd bij mij en dat is jammer" dat had ik... Show more"ik schrijf hier met plezier, ik doe niemand iets kwaads aan. Het is ook helemaal niet erg als je een mening hebt, want die mag je altijd zeggen, dat doe ik ook, maar zal nooit iemand kwetsen en dat is nu wel gebeurd bij mij en dat is jammer" dat had ik gezegd! En, niks is verplicht. En daarbij mag ik schrijven wat ik wil! Net als ieder andere. En volgens mij ga jij daar niet over of ik professionele hulp nodig heb. En over dat moeten? Er is niks te moeten. Ik wijs niemand op iets. Ik zeg alleen dat je het niet hoeft te lezen. Je bent niks verplicht hier. En als er op mijn verhaal is gereageerd waar ik mij shit bij voel , dan kan ik dat zeggen. Iedereen is daar vrij in. Net zoals zij dat deed, maar ik was daardoor geraakt. En ik vond het niet netjes.
Ik heb de betreffende opmerking niet gezien, maar ik kan me helemaal invoelen in hoe jij je moet voelen. Ook ik krijg wel eens minder leuk commentaar op mijn stukjes, vaak laat ik het gewoon langs mijn rug glijden , maar er zijn ook andere mensen die de... Show moreIk heb de betreffende opmerking niet gezien, maar ik kan me helemaal invoelen in hoe jij je moet voelen. Ook ik krijg wel eens minder leuk commentaar op mijn stukjes, vaak laat ik het gewoon langs mijn rug glijden , maar er zijn ook andere mensen die de opmerking lezen en er zich druk over maken. Dat vind ik dan weer minder leuk.
Als mensen persoonlijk worden en je aan gaan vallen op je geschreven woorden, bedenk dan dat jij niet verantwoordelijk bent voor wat anderen denken te lezen en denken te begrijpen.
Ik heb het gezien, en ik denk niet dat het de bedoeling was om je weg te zetten, ik denk dat er meer verbazing achter zit. Maar, daar heb jij niets aan, de reactie heeft je geraakt, en dat is vervelend. Sterkte, het lijkt me heftig en verwarrend genoeg om dit verhaal aan het papier toe te vertrouwen.
Hmm..Nee..niet echt. Niet echt verbazing. Er was medelijden met mijn hubbie. Dat stak, het kwam bij mij over of ik het achter zijn rug had gedaan en dat ik niet goed voor hem zou zorgen. Wij zorgen heel erg goed voor elkaar, in voor en tegenspoed, en daar... Show moreHmm..Nee..niet echt. Niet echt verbazing. Er was medelijden met mijn hubbie. Dat stak, het kwam bij mij over of ik het achter zijn rug had gedaan en dat ik niet goed voor hem zou zorgen. Wij zorgen heel erg goed voor elkaar, in voor en tegenspoed, en daar hoort ook dit levensverhaal bij. Maar ze zal het niet meer lezen, en dat is goed zo. Is beter voor haar.
En ja! Verwarrend en emotioneel en alles speelt als een film weer af. Dat is niet erg, daar kan ik mee dealen ;-) nu wel
Ah maar zeg wat rot! Als je iets niet bevalt reageer er dan niet op maar Neen blijkbaar kunnen sommige mensen het toch niet laten :( Niks van aantrekken joh er zijn er genoeg die wel positief zijn ;)
Hé, dat is vervelend, je hebt toch altijd de keuze, of je leest het en je probeert positieve en opbouwende kritiek te geven of je gaat er gewoon aan voorbij, is toch simpel. Niet aantrekken, Syl. :)
Nee, dat probeer ik niet te doen. Maar het kwam ff binnen wel en twijfelde wel of niet iets erover schrijven. Maar heb het toch gedaan. Ik wil gewoon duidelijk zijn dat niemand iets verplicht is. En idd, opbouwende kritiek is fijn.
1.Jij schrijft bij wijze van therapie een feuilleton, waarin je overleden jeugdliefde (van wie je een kind hebt) een hoofdrol speelt.
('En de reacties zijn leuk en lief')
2.Een reageerder heeft de moed te vermelden dat zij al medelijden had met je huidige man, maar dat zij nu afhaakt vanwege jouw correspondentie met overledenen.
3.Daarvan ben jij 'verbaasd en geschrokken' want het komt op jou 'absoluut niet fijn' over. Sterker nog: jij voelt je 'gekwetst' en 'weggezet' en noemt het zelfs 'lelijke dingen zeggen'.
4.Vervolgens ga je daar een heel blog over schrijven, want de lezers/reageerders moeten gewezen worden op het volgende:
-jouw schrijfsels zijn 'heel erg persoonlijk' en de lezers hebben de keus uit 2 mogelijkheden:
ofwel: meelevende steunbetuigingen ('leuke/lieve/aardige' reacties)
of anders: 'lees het dan niet'.
Als jij verkiest om je persoonlijk leed te verwerken door het in feuilleton-vorm op een site te plaatsen, (in plaats van b.v. professionele hulp in te roepen) is 1 van de mogelijke consequenties dat er ook kritische reacties komen; met name wanneer jij je contact met 'gene zijde' breedvoerig uit de doeken doet.
Niet iedereen is gecharmeerd van 'hocus-pocus'.
Volwassen mensen worden verondersteld bestand te zijn tegen kritiek!
Als mensen persoonlijk worden en je aan gaan vallen op je geschreven woorden, bedenk dan dat jij niet verantwoordelijk bent voor wat anderen denken te lezen en denken te begrijpen.