Mijn lieve moeder had een vriend, al 15 jaar deelde ze lief en leed. Ze woonden niet officieel samen, maar waren elkaars steun en toeverlaat, voor mij was hij echt mijn stiefvader. Nadat mijn eigen vader in december 2018 overleed was hij de vader figuur en enige opa voor mijn kinderen.

Tot die duistere dag 4 maart jl. in een klap was ie weg. een gescheurde aorta, hij stierf in mijn moeders armen.

Maar dan zijn kinderen zijn erfgenamen, en sluiten mijn moeder buiten, in 15 jaar zijn veel van haar spullen in zijn huis terecht gekomen. En zelfs die mag ze niet halen, sterker nog de toegang tot het huis is haar ontzegd, want zijn dochter woont daar nu gewoon. Een testament is nog niet uitgesproken zover ze weet.

In en in triest. 15 jaar vonden ze het wel prima dat mijn moeder voor hem zorgde ( vooral de laatste jaren) ze kwamen hoogstens 10x per jaar, mijn kinderen en ik gingen ieder weekend.
Nu doen ze net alsof we alleen maar profiteerde, dat we geld van hem leende en niet terugbetaald hebben ( we hebben nog nooit een cent van hem geleend)

Mn moeder is er zo verdrietig door, het overlijden de manier waarop was voor haar traumatisch, en dan dit er boven op het is zo sneu. Ze geloven niet eens dat het haar spullen zijn...... ik wilde dit gewoon even van me af schrijven. want het is zo verdrietig.#erfenis #waanzin #familie #dood