In het woonzorg centrum waar ik werk wonen veel bijzondere mensen. Ze hebben een eigen appartement en kunnen gebruik maken van huiskamers beneden waar allerlei activiteiten op het programma staan.Wij, het personeel, bieden zorg en begeleiding aan voor mensen met een dementie.

Kwart voor twee, rust. 
In het hele huis liggen veel bewoners op hun middagdutje, op bed, en sommigen in hun stoel.
Anderen zijn beneden in de huiskamers waar het ook rustig is in afwachting van het middagprogramma.
Dit is het moment waar kinderen, buitenstaanders en ook de krant het zo moeilijk mee heeft.
Het gedut en gedommel.
We hebben het ochtendprogramma gehad, warm gegeten en gaan even rusten, 
de mensen die in de huiskamers blijven zitten daar te knikkebollen. 
Als ik lang achter mijn computer zit ga ik dat ook doen. 
Dat haalt de krant echter niet.

Vandaag zit ik niet achter de computer, Sharon wel, ze doet de bestellingen en trekt laatjes en de koelkast open om de voorraad te controleren en bestelt via de computer voor de komende week.
Elsbeth is naar beneden naar de Pronkkamer voor het MDO en Marcella is met mevrouw Winter aan het wandelen, hopelijk doorbreekt dat haar onrust.
Vandaag bereid ik de koffie en thee ronde voor, de koffie loopt en de keuken begint er heerlijk naar te ruiken.
Ik zit aan tafel en schil het fruit, kiwi met plakjes banaan. appel  en druiven in porties voor de bewoners die in de middag boven zijn.
Dan breng ik mijn karretje op orde en ga aan de slag.
 Het is dan inmiddels twee uur geweest.

Nel heeft lang genoeg geslapen, bril op, schoenen aan  en ik help haar naar de keuken voor een kop thee en een schoteltje fruit. Hopelijk vind ze daar rust om het te eten nu Sharon nog aan het bestellen is.
Een paar mensen maak ik blij met het fruit.
Mw. Dijk vraagt of er kiwi bij is, nee, voor haar had ik al een portie zonder kiwi gemaakt.
"fijn lieverd" zegt ze "zo goed dat je daar allemaal rekening mee houd"  
Mw. Dijk is niet dementerend, zij is hier komen wonen toen het nog een bejaardenhuis was.

Inmiddels loopt mw. de Bie over de gang met haar rollator. Mw. de Bie is een keurige dame, meestal met rokken in het blauw en met keurige bloesjes.
Mw. woont hier nog niet zo lang en blijft graag op haar kamer.
Mw. ziet erg slecht.
"Mw. de Bie, hier is de zuster met de koffie en het fruit" 
Mw. keert om en herhaalt "fijn, daar is de zuster met koffie, en vandaag ook fruit, 
moet ik van de zuster naar mijn kamer?" 
Mw. heeft een bijna plechtige manier van spreken, het klinkt heel duidelijk. 
"Van mij moet natuurlijk niets, maar misschien is het fijn om de koffie te drinken als het warm is?"
Mw. gaat me voor naar haar kamer, ik pak een kopje voor de koffie, en een vorkje voor het fruit.
Het staat al op tafel voor dat mw. zit
"de zuster is snel," constateert mw. "Ik ben niet snel, ik ben vooral oud"
"Bent u al zo oud als Metusalem?" probeer ik een gesprekje tot stand te brengen.
Mw. de Bie weet me zelfs te vertellen dat Metusalem 996 of 969 jaren oud is.
Toch wel vreemd dat mensen vroeger zo oud konden worden vinden we.

"hallo, welke kant ga je op?" Het is de stem van Sharon die klaar is met bestellen en mij komt helpen.
Ik vraag of ze haar mobiel op zak heeft.
Natuurlijk.
Kan zij vinden hoe het kan dat  Metusalem zo oud is? 
Ze vind dat aartsvader Metusalem 969 jaar oud is geworden, maar, volgens een verklaring moeten we een jaar niet zien als een zon, maar als een maan cycli.
We mogen de 969 jaar dus delen door 12. 
De calculator van Sharon berekent dat Metusalem  dan in zijn 80ste jaar is overleden.
Mw. de Bie is dus ouder.
Sharon vertrekt met het theekarretje.
Mw. de Bie kijkt me aan en zegt: "zuster, belooft u me dat u nooit meer iets voor me opzoekt?
Ik ben een illusie armer"
We kunnen er toch nog om lachen.



's Avonds vertel ik het verhaal aan mijn man en we halen Wikipedia er bij.
Er zijn bijbeluitleggers die zich vasthouden aan de leeftijden van de aartsvaders, die ruim 900, maar niet ouder dan 1000 werden, voor God was een dag niet minder dan 1000 jaar.
Tijdens het bouwen aan de ark van Noach (de kleinzoon van Metusalem) heeft God een limiet gesteld aan de levensduur van de mens.
Maar ook de maancyclus wordt genoemd.
Dan blijven we wel met vragen achter, Henoch de vader van Metusalem was 65 toen hij zijn zoon verwekte.
Henoch zou dan 5 jaar oud zijn volgens de maancyclus.
Zal ik het morgen toch maar met mevrouw de Bie bespreken?