Everybody's going to the party, have a real good time

Lilith Rose

@lillithrose · 10 Sep 2022

Everybody's going to the party, have a real good time

Verstopt achter een mossige ruikend viaductje, in een klein stukje bos, was een plek, die bij hen die het kende, bekend stond als "Riot City".
Het was een opslag plaats van oude trechter wagons.

Het was genaamd "Riot City" vanwege, volgens de oudere generatie, vele stevige Rave feesten.
Verhalen over hoe de politie ze altijd opbrak en dat daar relletjes, oftewel "riots" waren.
Het waren voornamelijk sterke verhalen die verteld werden aan jonge impresioneerbare jongeren, om op die manier stoerder over te komen.
En het werkte als jong meisje die soms wel is de sluiproute door riot city nam, werd mijn hoofd gevuld door dingen die ik op tv had gezien, wild dansende mensen met spijker bodywarmers met spikes en hanenkammen, mensen met spuitbussen die anarchistische dingen op de trechter wagons spoten, gevolgd door luid gejuich van de andere mensen daar op die rave feesten. Met plat gedanste blikjes als stille getuigen van deze feesten.

De realiteit van "Riot City" was echter anders, het was een plek waar mensen van mijn leeftijd "Blikies" dronken en"Sjekkies"rookte als er geen behoefte was om het eerste uur op school te verschijnen, een plek dus om te spijbelen.
ook werd de plek gezien als een speciaal soortige bibliotheek waar mensen "volwassen tijdschriften" achter lieten.

Vaak zat je er alleen en kreeg je, als iemand voorbij sjeesde de woorden "Skippy?" dit was wat wij het eerste les uur overslaan noemde. Een vraag waar ik vaak "de bush kangoeroe" als antwoord opgaf, iets wat de meeste niet begrepen, omdat zij niet video banden van Skippy, van familie leden had gehad als vermaak.
Vaak zat ik er alleen, een rustig plekje om nog wat huiswerk af te maken of de net gekochte, nog warme, frikadel broodjes te eten.
Af en toe als er een ander was met een radio mee dat er wat geluisterd en soms als "dat is mijn nummer" op kwam dat er wat gedanst werd, onze versie van de "wilde Rave feesten" het meest accurate aan Riot city was dat de politie er wel is kwam om te kijken of er niemand was, want het was verboden terrein.

Toen ik ouder werd kwamen er verhalen omtrent "Riot City" en de heftige House feesten die er gegeven werden, verhalen over hoe de politie de feesten opbrak en daar rellen van kwamen, met plat gehakte blikjes als stille getuigen van deze feesten.

Als ik met de trein langs Riot City raas en uit het raam kijk dan zie ik haar daar weer zitten, de krullen bol met het bruine haar, een frikadel broodje in haar hand, leunend tegen een trechter wagon, oordopje in het linker oor, luisterend of er geen auto over de onverharde weg aan komt, als mijn zicht op Riot City weg is hoor ik zachtjes achter mij "De bush Kangoeroe"

Ik glimlach en hoop dat Riot City zijn apocriefe history behouden heeft en dat er nu verhalen gaan over de wilde Hannah Montana feestjes die er gehouden werden, met politie invallen en rellen.