03-12-2016

Een paar maanden terug liep ik tegen muren op. Crisis, Burn-out, tegen mn eigen (on)vermogen aanlopen. Te veel willen, uit balans zijn, de weg ff kwijt, niet meer normaal kunnen functioneren, te weinig rust? Geef het maar een naam..Ik besef wel, dat ik al te lang op mn tenen liep, signalen heb gekregen maar deze heb genegeerd. Gewoon doorgaan en niet ouwehoeren! Niet meer meekomen met wat er van je gevraagd wordt, informatie die totaal langs je heen gaat. Doodmoe thuis komen of gewoon doodmoe zijn, slecht slapen, snel geïrriteerd, blaffen naar mn kind en zo kan ik nog wel even doorgaan. Soms leek het alsof dat “het normale” was. Ik werk zelf als verpleegkundige in de psychiatrie, dan zou je eigenlijk moeten denken dat je wel enig zelfinzicht moet hebben om op tijd die signalen te herkennen…JA, bij een ander!..

Loading full article...