Fakenieuws, worden we er nog wijs uit?

Wie en wat kunnen we vertrouwen? Vroeger vertrouwde ik de radio. “Radionieuwsdienst verzorgd door het ANP” . Zo begonnen de uitzendingen en dat betekende voor mij ultieme betrouwbaarheid. Kranten en omroepen waren links, of rechts. Die kleurden het nieuws, maar dat wist je. De VARA was rood en links en kwam daardoor met andere berichtgeving dan de EO, die rechts en zeer christelijk was. Ze tikten elkaar soms op de vingers als ze een streep over gingen. Er was wederzijdse controle.

Die hele zenderdiversiteit is zo goed als verdwenen. Als ik de radio of tv aanzet herken ik in de meeste gevallen niet meer de omroep die erachter zit. Eerlijk gezegd de VPRO nog het meest. De uitzendingen van ARGOS radio vind ik kwalitatief hoogstaand. Maar als ik verder het nieuws op radio en TV en in de kranten vergelijk met wat ik op de social media tegenkom (Twitter, Facebook, Parler, Instagram) kom ik in een andere wereld terecht.

Een wereld van complotten, filmpjes en manipulaties. Ook een wereld waarin ik met eigen ogen kan lezen of zelfs waarnemen op beelden dat het nieuws op de NOS niet klopt of minstens onvolledig is. De gele hesjes in Frankrijk hebben een jaar lang voor chaos gezorgd, maar de NOS heeft er nauwelijks aandacht aan besteed. Blanke boeren in Zuid Afrika lijden onder de “plaasmoorde”. Er zijn er al velen vermoord en verkracht.

Bij de NOS hoor ik er vrijwel niets over. En ook niet meer bij de EO, de VARA, BNN en noem maar op. De kranten lijken een monsterverbond te hebben om bepaald nieuws niet of gekleurd te brengen. En omdat alles fake kan zijn kan je niks meer echt vertrouwen. De MH17 gebeurtenissen? De Twin Towers? Satanisch kindermisbruik? De waarheid over Corona, HCQ, medicijnen, vaccins, voorlichting door deskundigen, Maurice de Hond, peilingen. De rij is letterlijk eindeloos.

Nieuwe informatie dient zich aan: Cafe Weltschmerz, OpinieZ, de Blue Tiger studio, Robert Jensen, Follow The Money, Joop.nl. Zoek maar uit. Geen beginnen aan. Politici spreken met meel in de mond en kiezers trappen erin, steeds weer. Ik word er soms moedeloos van. Wil het bijltje er bij neergooien. Maar wat dan? "Deplorable" worden, zoals George Orwell omschrijft in zijn boek 1984? Mensen die werken, vrijen, consumeren in een grijs bestaan. Of is er meer.