Familiegeheim. Wel of niet blijven bewaren?
Familiegeheimen. Ik heb er niks mee en toch bewaar ik er eentje. En regelmatig vraag ik me af waarom ik het bewaar want als ik eerlijk ben zou ik het zo graag de wereld in willen gooien. Gewoon van BOEM!!! Het idiote van dit verhaal is dat ik dus principieel niet aan geheimen doe en dat het enige geheim dat ik bewaar er eentje is waar ik ook nog eens technisch gezien buiten sta. Hoe bizar kun je het hebben?
Ik had dus net mijn moeder aan de telefoon over kerst en dan hoor ik weer zoveel hypocrisie dat alles begint te kriebelen en ik zo graag wat mensen een toontje lager zou willen laten zingen dat ik echt op mijn tong moet bijten om het geheim geheim te houden. Het geheim dat niet eens mijn geheim is. Ik gooi het niet de wereld in omdat mijn moeder oud is en ik denk dat zij het allemaal niet meer zal kunnen plaatsen. Al denk ik soms ook wel eens als ik haar dan hoor opgeven over hoe geweldig bepaalde mensen zijn "Mam, je zou eens moeten weten". Aan de ene kant wil ik haar beschermen maar aan de andere kant zou ik ook haar wereldje willen laten ontploffen want die mensen die het geheim hebben verzieken door hun gedrag de relatie die ik heb met mijn moeder en door hun geheim geheim te houden sta ik dat dus feitelijk ook toe.
Uit GEHEIM-zinnigheid maakt ziek van Bob Vansant
Geheimen zijn dus belastend, bezwarend, destructief en bijzonder stresswekkend. Een dieperliggende oorzaak van fysieke, emotionele en relationele ellende. Mogelijk was het in een bepaalde tijd en context de ‘beste’ oplossing om iets verborgen te houden en te verzwijgen. Vraag is of het na vele jaren dus nog altijd verantwoord is om dit te blijven doen ? Neen, dus !
Loading full article...