Vleesschandaal na vleesschandaal... ik heb er meer dan genoeg van!
Al het dierenleed van de laatste weken... ziek word je er van! Ik eet graag een stukje vlees, dat ga ik niet ontkennen. Maar het idee dat het dier op mijn bord hoogst waarschijnlijk zwaar mishandeld is geweest en totaal geen leven heeft gehad... neen, dat is er voor mij teveel aan. Het maakt me enorm kwaad.
Naïeve ik!
Echt... het dierenleed is al langer gekend. Maar goedgelovige ikke denkt dat bij elke ontdekking van dierenleed dat het probleem zal nu wel opgelost zal zijn. In mijn gedachten worden er overal controles gedaan en is het ellendige dierenleed hierbij opgelost. Hoe kan het dat bedrijven in deze tijden nog zo te werk kunnen gaan? Keer op keer, telkens opnieuw. Er moet hier toch ooit een einde aan komen??
Niets is minder waar.
Vandaag is er opnieuw een artikel in de krant over dierenleed. En de voorbije weken ging het al over de kippenkwekerijen in ons land en over vlees in het algemeen. Zieke dieren en dode dieren tussen dieren met gebroken poten, uithangende darmen enz... Ze vechten om in leven te blijven, en waarom? Bijhorende filmpjes bekijk ik niet, ik kan het niet aanzien. Ik kan het me levendig voorstellen.
Minder vlees eten.
Ik heb een week als vegetariër geleefd. En het was gemakkelijker dan ik eerst had gedacht. Wat ik heb gegeten? In kerrie gemarineerde Halloumi kaas. Een vegetarische wrap in de Mc Donalds die me verrassend goed gesmaakt heeft. Vervangende vleesproducten, eieren en vegetarische preparé. Ik heb helemaal niet het gevoel dat ik iets gemist heb na die week. Of ik helemaal vegetarisch wil eten? Neen, dat niet. Ik ga wel heel wat minder vlees eten en ik blijf hopen dat het dierenleed ooit zal stoppen.
Gelukkig is dat bij ons anders: ik eet meestal vis, altijd vers van de vissersboot (aan overbevissing wordt hier niet gedaan) en ca 2x per week kip of ander gevogelte van een farm waar de beesten vrij rondscharrelen.
Voor mij dus geen vlees- of visloze dagen.