PIET FRANSEN, de melkboer...

#fcgroningen #voetbal #voetballen #dagbladvanhetnoorden 

DE MELKBOER

Dapper kruip jij in ‘het ijzeren monster’ en met een verbeten glimlach, zwijgzaam, ja zonder woorden,
dooft er een mooi stukje licht in het Noorden.
Het is negen november 2006, ons Oosterpark is niet meer.
De aftrap is genomen en ook jou doet dit zeer.

Gedachten gaan terug, goh waar moet ik toch beginnen, er is zoveel om te zeggen.
Het leven van jou Piet, is lastig om uit te leggen.

Je hebt zoveel voor ons betekend, jij hebt ons echt nooit verlaten.
Er was één klein uitstapje, maar nee… die mag niet baten.
Lena kreeg heimwee, jullie waren honkvast, jij vooral Piet, maar toch zeker ook jouw vrouw.
Je keerde zonder denken snel terug en tot het einde bleef jij ons trouw.

Het was net alsof jouw eigen geliefde duiven, een niet af te leiden blik op thuis hebben gegeven.
Want zoals een vlucht is voor een duif, zo was FC Groningen voor jou ‘het leven’.

Midden in de Oosterparkwijk, in 1936 ben jij op de wereld gekomen.
Je vader Geert zag als eerste jouw talent en had je al vrij snel mee naar Velocitas genomen.

Dit was de Oosterparkers wel een beetje tegen het zere been, maar de acceptatie groeide snel.
En bij ‘de Velo’, zat je gelukkig, lekker in je vel.

Dit bleef niet onopgemerkt en Otto Bonsema haalde jou in 1956 naar GVAV.
Het werd al vrij snel ‘jouw club’ en de naam veranderde rond ‘71 in de FC.

Je was een echte leider, een natuurtalent, een winnaar en je voetbalde met voet en mond.
Je schoffelde menig tegenstander, sterk overheersend tegen de grond.
Formidabel spelinzicht, uitstekende traptechniek  en vooral een ijzeren mentaliteit.
Toch straalde jij, Mister FC Groningen vooral juist door je grote nuchterheid.

Geen poeha, je was ‘gewoon’ Pietje…
15 jaar middenvelder, 484 wedstrijden, 82 doelpunten, toch een complimentje kon je maar moeilijk horen.
Ja, al droeg jij 6 keer het oranje shirt, er kwam geen feestje zelfs niet toen je voor Nederland wist te scoren.

Het werk als Melkboer ging gewoon door en zes dagen in de week is echt niet overdreven geteld.
Opstaan rond half zes, hard werken en in de avond stond jij gewoon weer op het veld.

In drukke tijden kwam Tonny van Leeuwen je helpen, jullie relatie mag niet worden vergeten.
Je was als een vader en hem zo snel verliezen, heeft niemand kunnen weten.
Jouw stille wens, om nog één keer naast hem te mogen staan, is nog niet in vervulling gegaan.

Piet Fransen, je was een echte oer Groninger, een melkboer en zorgzaam voor je klanten.
Je was een middenvelder, een leider en je wist van wanten.
Je was een duivenmelker en weet je, voor mij was jij een mensenmens
en ooit, ik zie er nu al naar uit, komt de vervulling van jouw aller laatste wens.

www.angelienahuis.nl  EEN STEM VAN GEDACHTEN info@angelienahuis.nl