Fiber aanval!
Al bij het open doen van mijn ogen, weet ik het al. Het is weer eens zover. Mijn spieren zijn al aan het dansen voordat ik mijn benen ga gebruiken, de ‘elastiekendans’ noem ik het. Hoe heet dat nummer ook nog maar van vroeger…? Iets met elastiekenbenen geloof ik, dan dans ik de hele dag door dus. Was dat maar zo!
De spieren in mijn benen trekken en krimpen dat het een lieve lust is. Het doet pijn, een pijn die niet zichtbaar is. Die je niet kunt uitleggen aan een ander. Geen mens die je begrijpt, als je zegt dat je weer eens elastiekenbenen hebt. Pak maar eens een elastiekje in je handen en rek die uit en laat los, doe dat eens de hele dag door, heb je nu een idee hoe of mijn spieren voelen? Ik denk het niet…
Het hoort bij de fibromyalgie, wat ik al jaren heb. De ene keer erger dan de andere keer. De klachten zijn altijd aanwezig elke dag weer, alleen als het heel vochtig buiten is heb ik er meer last van dan anders. Bij een hoge luchtvochtigheidsgraad zetten mijn gewrichten op, waardoor ik nog moeite heb om een aardappel te schillen.
Zwarte streepjes zien, de hele dag door is ook zo fijn. Komt door de vermoeidheid. Wij rusten immers ook nooit eens goed uit! Elke dag word ik s ‘morgens net zo moe wakker, als dat ik er s ’avonds in ging. Het is slopend. Je wilt van alles, maar er komt niets uit je handen. Tenminste bij mij dan…Gelukkig heb ik één voordeel, ik verveel mij nooit.
(Het lied dat je bedoelde is van Nico Haak: O Foxy Foxtrot met je elastieken benen. )
then €5.99/month after 14 days
Start your 14-day free trial now to publish your sponsored content. Cancel anytime.