Fietsen verleer je niet, tekenen wél...
Fietsen verleer je niet. Tekenen wel. Dat denk ik. In een spreekwoordelijke opruimwoede kwam ik wat oude koeien tegen. Cartoons, die ik er al heel wat gepubliceerd heb op Yoors, maar ook de ‘stiel’ die ik als eerste wat 'serieuzere' werk beheerste, namelijk het portret tekenen, technisch tekenen, en vrije opdrachten uitwerken. Dat er enorm veel werk in zit, mag vanzelfsprekend zijn.
Op de eerste dag maakte ik altijd de basis, een soortement van proef. Dat deed ik vaak op de wat goedkopere papiersoorten. Het liefst gebruikte ik de H- potloden van Bruynzeel. Dat kraste zo lekker. Meestal nam ik twee dagen de tijd voor de afwerking. Dan nam ik een wat duurder papiersoort, en bij voorkeur een Criterium Conté H, Stabillo Shwan HB én een Stabillo Shwan micro 800- H potlood. Voor kleuren tekeningen maakte ik vaak gebruik van de Bruynzeel Design pastel en Aquarel potloden. Echter, de grijstint tekeningen en/ of opdrachten voerde ik het liefste uit. Na het aanbrengen van de ‘master tinten’ begon het echte werk; het vegen. Met vegen bedoel ik dan,
dat je met een gum, en een ietwat vochtige vinger over de grijstinten veegt. Je krijgt dan het effect, dat de ‘harde lijnen’ verdwijnen, en een soort van waas overblijft, zonder dat de contouren in het niets verdwijnen. Met de Criterium potloden scherpte ik het geheel ten slotte nog een keer aan.
Als ik zelf naar de tekeningen kijk, dan zie ik, dat ik best wel wat talent had, maar absoluut geen geduld. Geen virtuoos, maar een beetje. Dat geldt eigenlijk voor alles wat ik doe. Ik zou vandaag de dag het geduld ook echt niet meer op kunnen brengen. Het ontbreekt me ook aan tijd, maar ik denk dat ik de technieken ook echt verleerd ben. Het vegen zou niet meer vloeiend gaan. Het strijken met een potlood zou te hard zijn voor het papier. Het oog ziet niet meer, dat wat het zou moeten zien. De vingers te stram, het gevoel te koud. Bij gaande, een aantal voorbeelden van tekeningen, die ik als vlijtige puber trachtte te maken. Ze stammen inmiddels uit 1988- 1995. De leeuw en de arend zijn ruwe schetsen. De dames waren opdrachten.
Ik ben benieuwd naar je nieuwe werk!