Paulus’ woorden ‘Uw vriendelijkheid zij alle mensen bekend’ doen mij steevast denken aan een bepaald persoon in mijn leven. Zij was een vrouw, die dit haar hele leven - al jaren voor ik haar leerde kennen - al uitleefde.

Deze vriendelijke vrouw was de allereerste mens die ooit iets van mij ervoer. De eerste 9 maanden van mijn leven hier op aarde - want, ja, zo zie ik dat - was zij vol vriendelijke zorgzaamheid om mij heen. Zij was de bron, waarin ik werd (op)gebouwd.

Misschien begrijp je het inmiddels; ik denk hierbij vol achting aan mijn lieve, zorgzame, vriendelijke moeder. Een vrouw met wie het moeilijk was ruzie te maken, omdat zij was wie en hoe zij was. Ik ben blij, dat God mij haar als moeder heeft gegeven.

Paulus roept ons, christenen, op om altijd blij te zijn. Altijd blij zijn… hoe kan dat? Er is immers genoeg in het leven om niet blij mee te zijn. Als de dingen eens even - of wat langer - niet gaan zoals jij zou willen, kan dat knap frustrerend zijn. Altijd blij zijn lijkt in die zin een onmogelijke opdracht.

Besef je dat Paulus misschien een andere vorm van blijdschap bedoelt? Het gaat eigenlijk om een veel diepere blijdschap dan waar wij mensen het vaak over hebben. Het gaat om de innerlijke vreugde des Heren; blijdschap in je hart en ziel.

De vriendelijkheid van mijn moeder was denk ik geënt op die vreugde. Een diepe innerlijke vreugde en zekerheid, die zich uitte in zorgzaamheid, nederigheid en liefde. Zij gaf om haar medemens, gewoon om wie de ander was. Precies zoals God dat van Zijn kinderen verwacht. En daarmee was zij een groot voorbeeld voor mij.

Als kind al ging ik op zoek naar de Herder. Ten diepste wilde ik Christus navolgen. Ik koos Hem als mijn grote Voorbeeld. De vriendelijkheid van mijn moeder hielp mij om dat verlangen vorm te geven; zowel in streven als in dagelijks leven.

Vanmorgen hoorde ik een preek over een opstand. Daarbij werd de focus gelegd bij een opstandingsleven. En dat is volgens mij een leven, waarin vriendelijkheid en blijdschap essentiële onderdelen zijn. Ook als het leven niet gladjes verloopt, mag je als mens een opstandingsleven leiden. Gewoon omdat Jezus Christus het voor ons deed en ons heeft voorgeleefd.

Het vergt uiteraard moed om te gaan leven zoals God dat bedoeld heeft. Je zult anders leven dan wat in deze maatschappij voor normaal gehouden wordt. Je zult soms kritisch benaderd worden omdat jouw visie afwijkt van die van de ander. Kun je dan vriendelijk blijven? Kun je dan volharden om als christen te leven? Ik hoop en bid het je toe! Doe je mee?

#filippenzen4 #vriendelijkheid #blijdschap #voorbeeld #Bijbelstudie