Fluitenkruid groeit op wijdse vlakten waar de mens gedurende lange tijd de grond niet bewerkt heeft.
De botanische naam voor fluitenkruid is Anthriscus sylvestris.

Zowel de bladeren als de zaden zijn eetbaar, rauw of gekookt, maar de smaak is sterker dan deze van tuinkervel, vergelijkbaar met de bladeren van wortelen.

De jonge bladeren smaken veel milder, iets tussen peterselie en venkel.
De wortel is ook eetbaar en er wordt beweerd dat hij tonische eigenschappen heeft.
Laat de wortel enkele dagen weken in rijstwater en kook hem daarna met  andere groenten.

Loading full article...

Ik eet al weken Fluitenkruid, alleen wordt het nu te taai, de stengels.
Je moet echt zeker weten dat je de goede hebt.
Ik doe mee aan wandelingen met een wildplukgids erbij. Zo leer ik de soorten herkennen.
smakelijk, inderdaad beter om iemand met ervaring bij te hebben anders zijn dit soort kruiden iets te riskant!
Mooie blog ik waag me er niet aan dit te eten straks heb ik de verkeerde geplukt groetjes an
dankjewel, inderdaad beter niet te doen als je echt niet zeker bent of het wel het juiste kruid is
Blijft lastig al die soorten schermbloemen.
gelijk heb, is echt iets voor ervaren kenners
schermbloemige kennis is een vak apart.
bij twijfel NIET aan beginnen is mijn motto!
gevlekte scheerling is zelfs dodelijk.
ja inderdaad, daarom dat we ook hebben geschreven dat er best op stap wordt gegaan met een ervaren veldgids alvorens dit te plukken en te verbruiken
Mooie foto, echt zeker weten wat het is blijkt inderdaad soms lastig ;-)
ja zo is dat inderdaad