De grootste angst van Lisa
Fictief verhaal in woord en beeld over pesten, angst, eenzaamheid en depressiviteit. Fictief, maar het zou zomaar realiteit kunnen zijn… En eerlijk gezegd… voor een beperkt deel was het ook realiteit.
(Let wel: het verhaal past inhoudelijk niet bij de persoon op de foto! De foto inspireerde mij slechts tot het schrijven van dit verhaal.)
Levenslang in angst
Lisa leeft al (bijna) haar hele leven, al 16 jaar, in angst. Voor zichzelf weet ze niet beter, maar om zich heen ervaart ze hoe het ook kan zijn. Ze is dan ook best jaloers op haar vriendinnen Femke en Jane.

Dat ze niet geliefd is werd haar al letterlijk met de paplepel ingegoten. Haar ouders wezen haar af; hadden eigenlijk gewenst dat ze niet geboren was. Hun voorkeur ging vanaf hun eigen jeugd eigenlijk al uit naar een jongen. En daar kon Lisa dus nooit aan voldoen.
Als kind is ze veel geschopt en geslagen. De blauwe plekken leerde ze zorgvuldig te verbloemen met leugentjes om bestwil. Maar voor de pijn diep van binnen werd zo een heel vruchtbare voedingsbodem gekweekt.
(Dank voor het plaatsen van de linkjes naar de gedichten❣️)