Dit keer een gedicht, anders dan anders. Mensen doen elkaar van alles aan. Dwars tegen alle vertrouwensrelaties in zelfs.
Maar… is er een uitweg? Of heeft bedrog onoverkomelijke gevolgen?
Het gedicht: Jij voelt je bedrogen
Het gedicht: Jij voelt je bedrogen
Ik zie het in je ogen,
jij voelt je zwaar bedrogen.
Bedrogen door de ander.
Jullie houden van elkander,
maar zien het nu even niet
en dat doet jou verdriet.
Is er een weg terug?
Komt die ander over de brug?
Of is alles verloren,
zul jij niet meer bij hem horen?
Want dit is toch gewis:
aan jouw kant is niets mis…
Nee, dit ligt niet aan jou,
dus richt jij je maar gauw
op nieuwe toekomstdromen.
Maar of die ooit uitkomen…?
Ik vraag dat mij wel af,
om wat die ander gaf.
Immers, het is altijd
in een tijd van haat en nijd
iets van “geven en nemen”.
Past dat bij jouw voornemen?
Zo ja, dan is er hoop.
Nee? Kom op… Is alles te koop?
Niet alles is te koop in het leven,
maar ooit heeft Iemand iets gegeven
wat nooit meer is geëvenaard.
Hij kwam ook juist voor jou op aard.
Ken jij die boodschap, dat bericht?
Schijnt ook voor jou dit mooie licht?
