Een jaar geleden het ziekenhuis in;
het begin van je laatste reis op aard.
Nog steeds besef ik: 't was te min,
maar... je was bewaard!
Ergens diep van binnen ligt
de herinnering aan wat eens was.
Dankbaarheid ook voor het Licht
en ook voor wie jij voor ons was.
In beelden gaf Hij
aan hoe Hij jou zag.
Dat maakt ons toch vrij,
hoe duister ook de nacht.
Ik heb zoveel gezien
en gehoord ook over jou.
Je had het niet verdiend,
die pijn en plekken zo blauw...
