Het is een koude novemberdag. Hij ziet er op het oog fris en fruitig uit. Maar jammer genoeg voelt Piet zich niet zo. Fris? Nou, zeg maar gerust koud! En fruitig? Je bedoelt zeker ijzig!
Ik weet niet wie het heeft bedacht, zegt Piet tegen zijn maat. Maar ik ga toch veel liever door de schoorsteen dan me hier als een koele, kille ijstrol te gedragen. Dan kan ik veel meer warmte in de gezinnen brengen. Kinderen (en ook volwassenen) worden daar toch veel blijer van?
Ik mis mijn beschermende zwarte laag. Een laag die mij vele, vele jaren hielp om mijn rol te spelen. Maar hoe kan ik nu in mijn rol blijven, als ik niet meer zwart mag zijn? Hoe kan zo’n kille ijstrol ooit de warmte van het aloude Sinterklaasfeest in deze maatschappij uitdragen?
Wat vind jij?
Schrijfuitdaging 140 woorden
Dit is mijn bijdrage in het kader van de 140 woorden schrijfuitdaging van FrutselenInDeMarge van deze maand, met ijstrol als kernwoord.
Meer Sint en Piet verhalen...
