In deze 40-dagentijd, de vastentijd voor Pasen, sta ik stil bij de bron van carnaval. Ik plaats hiertoe een aantal gedichten uit de reeks "Jezus' Weg naar Pasen".
Vorige week belichtte ik de heiliging van het Lam, vandaag de gevangenneming.
Gevangen door de mens
Gedicht uit de serie ‘Jezus’ Weg naar Pasen’
Wij horen het volk de Hof in lopen
met veel lawaai voor een sabbat.
Enkele leerlingen blijven hopen
op een goed einde, maar... wat is dat?
Judas loopt direct op Mij af,
geeft Mij een broederlijke kus,
waarmee Hij aan het volk aangaf:
Deze is het; grijp Hem dus!
Ik word omsingeld en gegrepen
of Ik veel wapentuig bezat.
Hier blijkt weer hoe de mens geslepen
met veel bombarie op kansen wacht.
Ik laat Mij als uitverkoren Lam
nu rustig naar de slachtbank leiden
en vraag Mijn Vader hoe het kan
dat de mens zich niet laat bevrijden.
Ze slepen Mij aan hun touwen mee
naar het nu nog mooi Jeruzalem;
beseffen niet hoe zij hiermee
hun maat volmaken naar Gods Stem.
