Misbruik in de kerk bestaat!

Woord vooraf: Over de achtergrond van dit verhaal

Dit verhaal is geschreven in het kader van de schrijfuitdaging van Hans van Gemert voor deze maand. Verder is het geïnspireerd door berichtgeving op Facebook, waarin Hans de Jongh misbruik in de kerk aan de kaak stelt.

Voor de goede orde, dit is in concreto geheel verzonnen door mij, de derde Hans in dit pakket. Maar helaas zou het zomaar waar gebeurd kunnen zijn… Iets waarvoor overigens niet de schuld bij God ligt, maar bij de mensen die Zijn Naam misbruiken voor hun eigen doelstellingen.

En dan nu het verhaal over Jorieke…

Op weg naar zijn zus

Vandaag gaat Jesper naar zijn zus Jorieke in het oosten van het land. Daarom pakt hij zijn fiets, rijdt naar het station en neemt daar de trein op weg naar Zwolle. Van daar zal hij met de bus naar het dorp van zijn zus gaan.

Aan het begin van dit verhaal is het goed om te weten, dat er iets niet in de haak is. De laatste maanden is bij Jorieke aan alles te zien, dat angst en depressie heftig zijn. Jorieke is depressief. Ze heeft een zeer laag zelfbeeld. Ze voelt zich vuil, besmeurd. Zo erg zelfs, daar ze haar broze (maar in mannenogen zo mooi vormgegeven) lichaam regelmatig schoonveegt met een afwasborstel. Ze moet en zal de pijn uit het verleden van zich afwassen!

Om haar te steunen gaat Jesper nu naar haar toe, vanuit de plaats waar het allemaal begonnen is.

Jorieke’s verhaal: misbruik in de kerk

Als Jesper is aangekomen, vertelt Jorieke haar broer in detail wat er gebeurd is. Waarom ze zo angstig en depressief is.

Ze vertelt hoe ze als meisje van 14 net Jezus had aangenomen in haar hart. Met haar kinderlijke geloof vertrouwde ze de mensen die zich christen noemden. En waarom zou ze ook twijfelen? Ze had Jezus nu immers in haar hart!

En de leiders in de kerk stonden natuurlijk helemaal hoog in het vaandel. Dat waren superhelden in haar ogen, die met vlag en wimpel boven alle anderen uitstaken.

Maar nu komt het moeilijkste gedeelte van het verhaal. Op een dag - die walgelijke zondag - sprak de voorganger haar aan. Hij nodigde haar uit voor een gesprek in zijn spreekkamer. En dáár ging het mis.

Joop - zo heette de voorganger - keek haar liefdevol in de ogen. Hij bracht zijn hoofd dichtbij het hare en fluisterde in haar oren: “Jij bent niet alleen mooi in Gods ogen. Hij heeft jou zo mooi gemaakt. Je ogen stralen als sterren. En als ik naar je borst kijk, denk ik aan een bloemkool. En bloemkool is mijn lievelingseten. Daar heb ik mijn laatste euro voor over.”

Hij begon Jorieke liefdevol - maar goedbeschouwd eigenlijk liefdeloos - zachtjes te strelen. Ondertussen haalde hij uit zijn broekzak een pincet en een wasknijper. De knijper zette hij op Jorieke’s neus om haar het vrij ademen te beletten. Nadat hij de korte broek van Jorieke had losgeknoopt, gebruikte hij de pincet om haar fijntjes de rolverdeling duidelijk te maken. Hij legde hiermee een dode vlieg op haar lippen.

Terwijl hij haar zogenaamd liefdevol verkrachtte, waarschuwde hij haar dit nooit met iemand te delen. Anders zou God haar door zijn prediking op het plein in de stad tot schande voor haar hele familie maken.

Op zoek naar herstel en gerechtigheid

Nu ze het verhaal zo met Jesper gedeeld heeft, begint er een glimp van licht in de ogen van Jorieke terug te komen. Het begin van herstel is daar! En daarop past wel een frisdrank met een overheerlijke walnoot, vindt Jorieke…