Met Pinksteren slaat de vlam in de pan.
Elke christen groeit in zijn of haar geloof.
Het tempo verschilt en is afhankelijk van
wie en hoe men is; bestand tegen roof?
Sommigen zijn min of meer haantje de voorste
en dat werkt ook door in hun geloof.
De Heilige Geest komt binnen en het eerste
wat men ervaart is een Vlam die nooit dooft.
Een ander groeit langzaam; rustig, maar gestaag
en beweegt zich - beschermd - almaar voort als een slak.
Hij of zij heeft bij al wat gebeurt wel een vraag,
maar is zijn huisje gevuld, dan gaat eraf het dak.
Gods Geest werkt door ieder van ons heel divers.
Hopelijk krijgt Hij in elke kerk een zee van ruimte.
Ja, Hij wil ons vullen met Wind en Vuur; anders
resteert aan het eind helaas de blijvende leegte.
Dit is alweer mijn tweede bijdrage in het kader van de 140 woorden schrijfuitdaging van deze maand, onder auspiciën van Dewaputra, met zeemeermin als kernwoord.
Meer van Flying Eagle…
Ben je specifiek op zoek naar blogs over Pinksteren en Pasen? Kijk dan eens in de Collectie Christelijke feesten.
