Fata Morgana
#fotowoorden #140w #schrijfuitdaging
Hitte. Ik puf en zweet, zou haast verlangen naar begin juli, toen ik nog met regelmaat kaalgeschoren werd. Hoe afschuwelijk vond ik dat? Alles voor haar, die obsessie liep de spuigaten uit. Ik moest wel op de vlucht slaan. Nu besef ik dat ik het niet eens zo slecht had als kale kater. Een dak boven mijn hoofd en ieder dag genoeg te bikken.
Even gluren hoe het er nu voor staat. Veilig uiteraard, wanneer ik nu een aap zou zijn, zou ik gedwongen worden om mijn baard te laten staan. Maar ik lijk in de verste verte niet op een aap.
Wat zie ik daar? Water. Draaikolken. Storm. Verkoeling! Ik zie vogels, vissen, allemaal lekkernijen door elkaar! Niet te geloven, zo'n buitenkansje.
Snel. Van dichterbij dit wonder aanschouwen. Door het dakraam naar binnen glippen. En dan natuurlijk ten aanval!
