Eigenlijk had ik nu een reisverslag van op Corfu moeten schrijven, maar Corona strooide, voor de zoveelste keer, roet in het eten. Ons vliegtuig werd een tweetal weken geleden geannuleerd. Griekenland twijfelde net iets te lang of Belgen welkom zouden zijn in juli.

Om het hele gedoe met annuleren van vluchten, hotels en huurauto's te vermijden, beslisten we dan maar om de auto te nemen en een rondreis door onze oude liefde, Frankrijk, te maken.

Het is 6u30 als we bij onze plaatselijke bakker ons ontbijt ophalen en richting Franse grens rijden.
Anderhalf uur later rijden we een snelwegparking op Frans grondgebied op en eten buiten ons ontbijt op. 
De mensen die in en uit het snelwegrestaurant lopen, dragen geen mondmasker. De bediening achter de ontbijtbar heeft hem op z'n kin gezet. Neus en mond onbedekt. Dit ziet er niet geruststellend uit.

Tegen 9u30 zijn we in de hectische buurt van Parijs. Op de périphérique (ringweg rond de stad) lijkt het wel spitsuur. Om de haverklap rijden we stapvoets. Motorrijders slalommen tussen de bestaande rijvakken en halen links en rechts in, toeterend hun komst aankondigend. We missen een afslag en worden een verkeerde kant opgezogen in de stroom verkeer. Net op dat moment besluit Waze er de brui aan te geven en op zoek te gaan naar een ander netwerk. Het scherm loopt vast. Het vaste navigatiesysteem in de auto, weliswaar verouderd, moet redding brengen. We rijden echter net een tunnel in en het toestel zoekt tevergeefs naar gps-signaal. We zijn op slag doof en blind en hebben geen idee welke kant we uit moeten. De oude landkaart van Frankrijk, vol scheuren, moet redding brengen. Geen idee waar we zitten, maar we weten dankzij dit stukje papier in elk geval welke richting we moeten volgen. Het komt goed. Het zal wel de kortste en snelste route niet geweest zijn, maar we geraken na heel wat aanschuiven en veranderen van richting terug op de goede weg. Ook beide navigatiesystemen vinden het zuiden terug en nemen over.

We rijden via Orléans tot net over Châteauroux via de autosnelweg. Daarna houden we het voor bekeken. We rijden er af en nemen de gewone wegen, waar we tenminste van de landschappen kunnen genieten. Het gaat natuurlijk veel trager, maar er is tenminste wat te zien.

Vanaf Guéret is de weg op de landkaart groen aangeduid. Dit betekent dat het een mooie route is. En dat is het ook. Heel wat beter dan baanvakken vol auto's en vrachtwagens.

Loading full article...

Fijne vakantie, die rondwegen rond de grote steden pfff, zeker zonder navigatie.
Wat heb je weer schitterende foto's gemaakt.
@Schorelaar Dank je wel, hoor, Schorelaar ! En ja, het was even 'het noorden' kwijt zijn, in ons geval eerder 'het zuiden'.
Die foto van die huisjes bij dat water ( meer) is TE mooi
@Lichtophethart Ja, heel mooi plekje daar. Maar echt een heel klein dorpje. Dit soort plaatjes kom je langs de snelwegen niet tegen natuurlijk...
Op onbekend terrein is het extra spannend als de navigatie uit valt. (Wij verreden ons ooit ook op de Périferique en kwamen uit bij Charlesroi 🤣 Destijds hadden we geen navigatie in ons voertuig.) Rijden jullie ook de Route National? Scheelt tolhuisjes en je ziet zoveel meer van het prachtige La France...
Mooie foto's weer! Bon vacance!
En @Jolanda  hier zie ik een heel duidelijk gezicht 😅
More replies (9)