Om het hele gedoe met annuleren van vluchten, hotels en huurauto's te vermijden, beslisten we dan maar om de auto te nemen en een rondreis door onze oude liefde, Frankrijk, te maken.
Het is 6u30 als we bij onze plaatselijke bakker ons ontbijt ophalen en richting Franse grens rijden.
Anderhalf uur later rijden we een snelwegparking op Frans grondgebied op en eten buiten ons ontbijt op.
De mensen die in en uit het snelwegrestaurant lopen, dragen geen mondmasker. De bediening achter de ontbijtbar heeft hem op z'n kin gezet. Neus en mond onbedekt. Dit ziet er niet geruststellend uit.
Tegen 9u30 zijn we in de hectische buurt van Parijs. Op de périphérique (ringweg rond de stad) lijkt het wel spitsuur. Om de haverklap rijden we stapvoets. Motorrijders slalommen tussen de bestaande rijvakken en halen links en rechts in, toeterend hun komst aankondigend. We missen een afslag en worden een verkeerde kant opgezogen in de stroom verkeer. Net op dat moment besluit Waze er de brui aan te geven en op zoek te gaan naar een ander netwerk. Het scherm loopt vast. Het vaste navigatiesysteem in de auto, weliswaar verouderd, moet redding brengen. We rijden echter net een tunnel in en het toestel zoekt tevergeefs naar gps-signaal. We zijn op slag doof en blind en hebben geen idee welke kant we uit moeten. De oude landkaart van Frankrijk, vol scheuren, moet redding brengen. Geen idee waar we zitten, maar we weten dankzij dit stukje papier in elk geval welke richting we moeten volgen. Het komt goed. Het zal wel de kortste en snelste route niet geweest zijn, maar we geraken na heel wat aanschuiven en veranderen van richting terug op de goede weg. Ook beide navigatiesystemen vinden het zuiden terug en nemen over.
We rijden via Orléans tot net over Châteauroux via de autosnelweg. Daarna houden we het voor bekeken. We rijden er af en nemen de gewone wegen, waar we tenminste van de landschappen kunnen genieten. Het gaat natuurlijk veel trager, maar er is tenminste wat te zien.
Vanaf Guéret is de weg op de landkaart groen aangeduid. Dit betekent dat het een mooie route is. En dat is het ook. Heel wat beter dan baanvakken vol auto's en vrachtwagens.
De weg is bochtig, midden door het groen. In Peyrat le Chateau houden we even halt om een klein wandelingetje te maken. Het dorpje is prachtig gelegen, midden in de natuur. Geniet maar even mee ...
Van hieruit rijden we naar onze eindbestemming voor deze dag : onze tussenstop voor overnachting in Tulle. We logeren in Le Manoir XV Domaine de Peyrafort. Aangezien het terras en de bar wegens corona niet geopend zijn, zetten we ons midden in het grasland op de heuvel op onze eigen stoeltjes om te genieten van het avondzonnetje.
Nog een avondwandeling in de buurt en dan gaan we ons terugtrekken in onze kasteelkamer. Morgen rijden we verder naar het zuiden.
#frankrijk #reisverslag#reisverhalen#opreis #tulle#manoirXV#peyrafort
Vervolg :
Winter in Frankrijk :
