Er waait nog steeds een stevige wind, maar het is onbewolkt. De thermometer klimt naar 29 graden, maar door de wind is het goed te doen. Vandaag rijden we een uurtje richting Narbonne. Daar heb je het Parc naturel régional de la Narbonnaise en Méditerranée.
We komen aan in het stadje Saint-Pierre-de-la-Mer, een plaatsje aan de Middellandse Zee. De drukte van de badplaats zegt ons weinig, wel het kratermeer 'Gouffre de l'oeil doux'.
Het meer is zo'n 14 m diep en bevat brak water. De steile rotsen bestaan uit kalksteen. Het meer is enkel te voet toegankelijk. Je moet je auto achterlaten op een parkeerplaats bij de weg. Tot het punt op bovenstaande foto is het bijna 1 km wandelen. Wij liepen verder over de rotsen en deden ook de afdaling naar het water. Het is verboden te zwemmen en te duiken. Er deden zich in het verleden verschillende dodelijke ongelukken voor.
De weg varieert van makkelijk (naar het bovenste uitkijkpunt), naar ruw (langs de bovenste rand naar beneden).
Na deze wandeling is het al rond de middag. We besluiten een mooi plekje te zoeken om te picknicken. Dit vinden we bij Etang Mateille. We parkeren onze auto op een parking langs de weg, nemen onze stoeltjes en picknick mee en vinden een plekje bij één van de vele lagunes. Hoewel er een vakantiepark vlakbij is, is er op dit plekje praktisch niemand.
.JPG)
Enkel een surfer probeert het gevecht met de wind aan te gaan.
We blijven er een hele tijd zitten. Het is er zalig met de zon en de wind.
Van hieruit rijden we naar Gruissan, waar we langs de lagunes van Etang de Bages rijden tot in Peyrac de Mer. We komen er langs heel wat mooie plekjes.
.JPG)
Gruissan, waar je langs het water kunt wandelen. Er is ook een haventje. Er liggen heel wat vissersbootjes en -netten.
Even verder, langs de lagunes, liggen er zelfs rijstvelden.
Even voorbij La Nautique heb je een uitkijkpunt over de baai.
In Bages lopen we even door het dorpje om een gezellig terrasje te zoeken.
Wat verder loopt er een rijweg tussen de lagunes door. Steltlopers en meeuwen zijn er op zoek naar eten.
We eindigen onze trip in Peyrac de Mer, waar je over houten wandelpaden over het water kunt lopen.
Het oorspronkelijke plan was om hier te fietsen. Je kunt er fietsen huren en zo op plekken komen die met de auto niet bereikbaar zijn. Er liggen fietsroutes door de lagunes. Er waaide echter zo'n sterke wind dat we er toch maar van af zagen.
