De stevige wind die de voorbije dagen voor verkoeling zorgde, is gaan liggen. Al van 's morgens vroeg belooft het een erg warme dag te worden.
We brengen de ochtend aan ons zwembad door. De stapel boeken die ik meebracht is nog niet echt gelezen. Na de middag is het ideaal om wat verkoeling te zoeken aan de schaduwrijke oevers van het Canal du Midi.
We hebben twee fietsen ter beschikking en besluiten om er een fietstochtje van te maken. Het kanaal loopt door de vallei waar we verblijven. Het is dichtbij en we moeten geen hoofdwegen nemen. We fietsen langs de wijngaarden tot bij het kanaal.
Het Canal du Midi (Kanaal van het Zuiden) werd in de tweede helft van de jaren 1600 gegraven. Het begint in Toulouse en eindigt bij Etang de Thau, bij Sète. Het kanaal naar de Garonne verbindt dit kanaal met de Atlantische Oceaan. Op die manier is er een waterweg aangelegd die de Atlantische Oceaan verbindt met de Middellandse Zee. Het staat op de UNESCO-werelderfgoedlijst.
Het kanaal wordt druk bevaren door plezierboten. Je kunt een boot huren zonder vaarbewijs. Enige behendigheid is wel vereist, want je moet door heel wat sluizen die de hoogteverschillen opvangen. We zijn af en toe getuige van het gebruik van zo'n sluis.
De boot is de sluis binnen gevaren. Bemerk de hoogte van de ligging van de boot. Die ligt veel hoger dan het water er voor. De sluisdeuren laten nu water door, waardoor het waterniveau in de sluis zakt tot het niveau van het water er voor. Zie je de boot zakken ?
Wanneer het waterniveau op de juiste hoogte is, gaan de sluisdeuren open en kan er verder gevaren worden.
Hieronder zie je goed het niveauverschil in en achter zo'n sluis.
Er zijn 63 van dit soort sluizen langs het 250 km lange kanaal.
We vervolgen onze weg tot in Marseillette, een dorp waar we even halt houden voor een ijsje en een drankje. We keren terug langs de wijn- en rijstvelden, om niet dezelfde weg terug te moeten nemen.
Uit het riet langs de bermen stijgt een paar keer een reiger op. We merken hem pas op als hij weg vliegt. Waarschijnlijk schrikt hij wanneer we langs hem fietsen. Op de foto is het niet zo goed te zien, maar de plantjes staan in het water.
