Een muggenbeet of dertien later...
Nu de wind weggevallen is, de temperatuur vlot over de 30°C gaat en je een zweetaanval krijgt door te denken dat je gaat bewegen, zijn de muggen precies aan een inhaalbeweging bezig. We sprayen een anti-muggenmiddel met deet. Het helpt, maar ze vinden net die plekjes waar je vergat te spuiten : de onderrand van je voeten, je elleboog... Ze bijten zelfs dwars door je t-shirt op je rug. Het zijn kleine, venijnige, zwarte mugjes.
We gaan verkoeling zoeken richting Pyreneeën. Daar geven ze wat meer bewolking uit. Daar is het hoger. Daar moét het gewoon wat koeler zijn.
Het eerste hoofddoel van de dag : het dorpje van gewezen pastoor Bérenger Saunière. Het hele dorp teert op het toerisme dat draait om het mysterie van de schat die de plaatselijke pastoor mogelijk gevonden heeft.
Eén van de denkpistes i.v.m. het gedrag van de pastoor is dat hij het bewijs vond dat Maria-Magdalena de vrouw van Jezus was en er kinderen mee had. De Heilige Graal zou de bloedlijn van de nakomelingen zijn. Daarom zou hij de Tour Magdala gebouwd hebben.
Alle aanwijzingen zou hij verstopt hebben in zijn gerenoveerde kerkje. (Maar hier wijd ik later een volledige blog aan. Dit is een verhaal op zich...)
Tussen Rennes Les Bains en het erg kleine dorpje Sougraigne ligt 'Fontaine des Amours'. Daar starten we onze dag. (Rennes le Château zelf bereiken we pas tegen de middag.) We rijden echter het plekje voorbij, belanden in Sougraigne, dat amper een straat groot is, maar wél een leuke crêperie heeft waar we iets drinken.
Fontaine des Amours is een kleine waterval met een verzamelbekken in de vorm van een hart. Je moet het echt weten om het te vinden. Het staat amper aangeduid. Er is niet echt een parking. En er zit enkel plaatselijke jeugd die wat verkoeling komt zoeken.
Zie je de vorm van het hartje in het verzamelbekkentje ? (De tak verbergt het gebogen bovenste van het hart.)
We hebben opnieuw een picknick en stoeltjes mee. We vinden een prachtig plekje net voor Rennes le Château, op een doodgewone parkeerplaats waar amper iemand is, maar waar het uitzicht op de omgeving prachtig is.
Het ruikt er naar mimosa en rozemarijn.
.JPG)
We zijn vroeger al eens helemaal in de ban van het mysterie van Rennes-le-Château in het dorpje geweest, maar vinden het wel fijn om nog eens terug te komen.
Na ons bezoek aan dit dorp, rijden we naar Nébias. Als je eens een totaal andere boswandeling wilt doen, moet je zeker eens naar daar rijden. Je waant je in Lord of the Rings als je 'le sentier Labyrinthe Vert' (ruim 4 km als je niet verdwaalt) bewandelt.
Het is een vreemd labyrinth van bemoste kalksteen en kromgegroeide bomen. Het pad is bewegwijzerd met gele pijlen en gele markeringen op de bomen.
Op je pad kom je vreemde dingen tegen :
-> een geringde rots.
-> Een spar in de vorm van een harp .
-> Het grote rotslabyrinth.
Het is er verbazend koel en de vreemde omgeving is ook uiterst stil. Geen krekels te horen hier en amper een vogel die fluit. Enkel insecten zoemen vrolijk rond je hoofd.
Water meenemen is een must ! Goede schoenen aan je voeten ook...
