We gaan even terug in de tijd naar 2008, vermoed ik. Sinterklaas komt naar Nederland.

Ik worstel al best wel even met het Sinterklaastijdperk. Ik vind het voor de kinderen een mooie en spannende tijd maar ik kan niet tegen liegen. Begrijp me niet verkeerd! Ik ben geen heilige maar ik ben een groot voorstander voor de waarheid. En dan is het Sinterklaasverhaal wat de meeste mensen vertellen aan hun kleine kinderen niet aan mij besteed. Ik heb trouw mee gedaan, zeker omdat mijn kinderen het niet voor andere kinderen kunnen verpesten door de waarheid te vertellen. Maar heb wel altijd gezegd dat als mijn kinderen naar de waarheid vragen ik het hun ook in hun eigen taal zal vertellen.

En toen kwam die bewuste dag dat Sinterklaas aan zou komen in Nederland. Ik zat met de kinderen aan tafel te knutselen tot onze zoon ineens vroeg: 'Mama, hoe oud is Sinterklaas?' Ik vertelde hem dat deze goedheilig man al heel oud was. Ik zag hem denken en hij keek me vol verbazing toen aan en zei: 'Maar gaat die man dan nooit dood?'

Dat was voor mijn het breekpunt en ik vertelde het verhaal van de Bisschop Nicolaas van Myra, dat hij stierf op 6 december, en dat mensen dat zo een ongelofelijk mooi idee vonden dat hij zo lief naar de mensen was dat ze dat voort wilden zetten. En zo was de Sinterklaas traditie geboren. Ook legde ik uit dat er een heleboel hulp Sinterklaasjes waren en dat de zwarte pieten zijn hulpjes zijn. En dat het zwarte op hun gezicht van het roet uit de schoorstenen kwam.

Zo gezegd en zo gedaan.

Een paar uur later, terwijl ik nog even verder knutsel, zitten ze vol verwachting voor de televisie. Ineens komt dochterlief naar mij toe en zegt resoluut: 'Mama, dat Sinterklaas niet echt is snap ik wel maar die zwarte pieten zijn echt wel echt hoor!

Ik heb het lekker zo gelaten.
En jaren later hebben we er met ons allen smakelijk om gelachen.


Foto's van onze kinderen toen ze nog iets jonger waren voor wij het Sinterklaas verhaal hebben verteld.


#sinterklaasje #sinterklaas