'Neem nu eens niet zoveel hooi op je vork...' Ik hoor het vaker. Neem het ook serieus hoor, vooral omdat mijn lichaam steeds vaker zegt: stop!
Ik lag vanwege dat lijf op de bank bij de fysiotherapeut. Pijn dat het deed! Na 3 keer de folteringen te hebben ondergaan, liep ik redelijk recht naar buiten. Mijn hoofd vol ideeën, want naast kneden, duwen en trekken, was de therapeute vol geweest over het voorkomen van slechte ruggen bij de Ipad jongens en meisjes. Haar verhaal was goed onderbouwd. Nog minder dan 50% van alle kinderen op de basisschool kan met zijn of haar vingers de grond nog aanraken. Dat was in de periode voor de smartphone zijn intrede heeft gedaan nog ruim 90%! Ja, ik schrok ook. Kinderen van 18 hebben op de MRI scan een rug van iemand van 65. Halleluja. Dat is niet misselijk. Vandaar dat ik toch maar weer wat hooi op mijn vork heb geschoven. Wethouder gebeld, de school een mail gestuurd, een plan in elkaar gezet en hup nu alle ruggen redden! Dat gaat niet zonder slag of stoot want de bureaucreatie en werkdruk is bij de scholen torenhoog, zo kreeg ik net al te horen. Ben benieuwd wat er van mijn plan terecht gaat komen. In ieder geval klein beginnen hier thuis en mijn kinderen tijdens het gamen op zo'n soort skippybal gezet i.p.v. onderuitgezakt op de bank. Hoppakee, een betere rug begint natuurlijk ook gewoon bij jezelf.
