Het referentie kader van een kind is heel anders dan van volwassenen. Volwassenen reageren volgens hun eigen ingesleten verwachtingspatroon. Een kind is vrij open en flexible. Er zijn zoveel verschillende gezinssamenstellingen. Alle kinderen moeten in de... Show moreHet referentie kader van een kind is heel anders dan van volwassenen. Volwassenen reageren volgens hun eigen ingesleten verwachtingspatroon. Een kind is vrij open en flexible. Er zijn zoveel verschillende gezinssamenstellingen. Alle kinderen moeten in de gaten worden gehouden. Want in de zogenoemde "normale gezinnen" komen ook de raarste dingen voor die het licht niet kunnen verdragen.
Het ideaal beeld van mensen is het tegenovergestelde van wat velen als 'waarheid' aanvaarden... De maatschappij is veranderd, maar als je nog denkt in termen van de middeleeuwen, dan gaat er iets mis bij jou en niet bij het kind... Heel goed dat jou kind... Show moreHet ideaal beeld van mensen is het tegenovergestelde van wat velen als 'waarheid' aanvaarden... De maatschappij is veranderd, maar als je nog denkt in termen van de middeleeuwen, dan gaat er iets mis bij jou en niet bij het kind... Heel goed dat jou kind gewoon zegt dat hij zijn papa niet meer ziet en natuurlijk is daar boosheid bij, emotie, onbegrip! Een vader die geen vader is, is slechts een verwekker. Ik heb er ook 1... Helaas!
Dat bedoel ik LWAlmanak, maar dat neerleggen bij het kind vind ik zo vervelend. Juist omdat mijn kinderen hun emoties mochten hebben kunnen ze er heel goed mee omgaan maar het blijft vervelend voor ze dat de wereld ze blijft drukken in een soort van ideaalwereld die zij niet kennen.
En ben het zo met je eens