Terug bij je gezin
De dag dat je zei,
Ik ben onderweg naar huis.
Als een klein kind zo blij,
Pakte mijn handen en sloeg een kruis.
Eindelijk mocht ik het de kinderen vertellen,
Al die in het ongewisse laten.
Kun je je dat überhaupt voorstellen,
ben zoveel mogelijk met ze wezen praten.
Die blije gezichten,
met geen pen te beschrijven.
Papa thuis en ons op de toekomst richten,
Mijn zoon zei toen niet kan ons meer uit elkaar drijven.
Nu aantal maanden later,
gaat het langzaam weer beter.
Ik ben anders ben niet meer zo een prater,
en jij in een betweter.
Ook de kinderen hebben dat door,
zijn allang blij dat hen papa thuis is.
Ja we zijn veranderd maar toch gaan we er voor,
Elk moment dat je niet hier bent weet dat ik je dan mis.
Drie jaar zijn we als gezin weer bij elkaar,
en hebben elkaar weer terug gevonden.
Mijn dank is groot en zo dankbaar,
Zijn wij tot in de eeuwigheid met elkaar verbonden.
