Als de rek eruit is
Je hoofd te vol
De emmer leeg
Als de tranen
De glans in je ogen verdrinken
Als woorden, slechts zinnen,
Noch verhalen doorklinken
Als het donker het licht overstemt
Vermoeidheid die alles verzengt
Als je steeds weer opstaat
Doorgaat, toch de draad
Weer oppakt, al zakt de moed
je in de schoenen, dan
zorgt veerkracht
Dat je af en toe
Toch nog glimlachen kan
