gedoe

Op dit moment lijkt er gewoon eventjes niets goed te kunnen gaan. Sinds ik te horen heb gekregen dat ik nogmaals mijn kruisband gescheurd heb en een operatie ga krijgen waar ik een zwangerschap aan revalidatietijd aan kwijt ga zijn.

Toen zat ik al in spanning. Niet alleen omdat ik geen zin heb in die revalidatie of het hele gedoe in het ziekenhuis, maar ook alles wat daar bij komt. Begin april verloopt mijn contract bij mijn huidige werkgever, logischerwijs word deze niet verlengd. Natuurlijk niet. Als ik mijn manager was geweest had ik dat ook niet gedaan. Waarom zouden ze? Ik zou na mijn verlenging maar 1 maand kunnen werken en dan in ieder geval 3 maanden uit de running zijn (leuke woordspeling hierzo). Maar goed, om dat dan ook daadwerkelijk te horen te krijgen is toch wel weer even balen.

Dan komt het volgende probleem; wat dan? Halverwege april ben ik dus werkloos, zonder uitzicht op een nieuwe baan. Want welke idioot met ook maar een beetje gezond verstand gaat mij in deze positie aannemen? Maar goed, dan zit ik dus gehandicapt en zonder inkomsten thuis op de bank een beetje depressief te zijn en te hopen dat mijn vriend me niet in de steek laat omdat voor mij zorgen nog best wel een heel karwij gaat zijn.

Wat is dan de volgende stap? Een uitkering aanvragen? Oké, maar hoe doe je dat dan? Mijn eerste idee was om terug te gaan naar het politiebureau waar ik een aantal maanden terug aangifte gedaan had na de aanrijding waar alles mee is begonnen.