Geluk in het midden van nergens (4)

Wat heb je nodig om gelukkig te zijn? 

We wonen nu ruim een maand in dat kleine dorpje in Zeeuws-Vlaanderen en het geluk blijkt overal aanwezig in het ongrijpbare, maar toch zo aanwezige ‘zijn’.

Twee weken geleden werd ik getroffen door een naar en hardnekkig griepje en vanaf dat moment sloegen de twijfels genadeloos toe. Buiten kletterde de regen en ons huisje was verre van comfortabel. Ik had het voortduren koud en als ik koortsachtig door het huis zwalkte zag ik alleen maar gebreken. Gang, toilet, slaapkamer, badkamer (of iets wat daarvoor door moest gaan), woonkamer, muren, plafonds, vloeren, tuin. Echt alles moest afgebroken of gerenoveerd worden. Help! Echt contact met de buren had ik nog niet en ik voelde me bijna zielig van eenzaamheid. En dus begon ik overal over te mopperen. Stom dorp, stom huis, stomme mensen, stom leven, stom plan, stom lijf. Tot mijn schaamte moet ik bekennen dat ik neerslachtige, gedramatiseerde berichtjes begon te sturen naar manlief, die keihard aan het werk was en ongetwijfeld niet echt zat te wachten op mijn geklaag. Ik hield deze gemoedstoestand een paar dagen vol totdat ik me zowel lichamelijk als geestelijk ineens een stuk beter ging voelen. De ratio nam het over van mijn sombere gedachten toen ik me realiseerde dat ik me in Rotterdam net zo ellendig zou hebben gevoeld als ik daar griep had gehad. De bacillen werden zwakker en mijn geluksgevoel won terrein. Ineens zag ik weer de charme van onze Mediterrane casa in wording en dacht ik weer in kansen in plaats van tegenslagen.

We kochten eindelijk kledingkasten en manlief ging verder met het leggen van de nieuwe vloer. We ontdekten een niet eens zo verkeerd supermarktje in de buurt en met de nieuwe oven en vaatwasser was onze keuken eigenlijk al best goed uitgerust. De honden en katten waren al helemaal thuis en ik had zowaar al een keer een gesprek met iemand uit de straat. We bestelden een grasmaaier kochten, allerlei tuingereedschap en hoewel het een enorme klus zou worden, maakten we in ieder geval al een begin.  Zodra ik een nieuw plan bedacht ging ik op internet zoeken naar de mogelijkheden om dat plan te verwezenlijken. Op zo’n zoektocht werd ik soms verrast en soms teleurgesteld, maar in mijn hoofd kwamen alle ideeën weer samen en langzaam groeide het geloof weer in deze stap, dit nieuwe leven.