De wanden van de kamer zijn bezaaid met dunne streepjes. Vier verticale evenwijdig aan elkaar en een diagonaal erdoor heen. Turven, noemen ze het ook wel. Het helpt niet, de herinnering is pijnlijk. Het gat van mijn eerdere ontsnapping is dichtgemetseld. Had ik maar enig gereedschap, zou ik weer opnieuw me een weg naar buiten schrapen.

Misschien hebben de psychiaters wel gelijk, ik ben de krankzinnigheid nabij. Het steekt om mijn nederlaag toe te moeten geven. Ik weet, ik moet het niet als verlies zien. Onzin. Schrijven moet leuk blijven, ontspanning geven, voldoening. Vluchtig denk ik terug aan de afgelopen sessie. De sofa had een klein beetje weg van de blauwe bank die onder de roze smurrie zat, nee, niet meer aan denken. Hij lag comfortabel, ik voelde mij ontspannen, dat was wat telde.

'Wil je deze sessie onder hypnose gebracht worden of denk je dat je helder genoeg bent om me te vertellen wat de oorzaak van je instorting is geweest?'

'Voor de laatste maal, ik ben niet ingestort en helder ben ik immer.' Ik wist dat ik mezelf voor de gek hield, maar toegeven? Dat nooit.

Loading full article...
Cheers
Gift
Boost
Share to Whatsapp Share to Facebook Share to Pinterest Share to Twitter Share to Telegram Share to LinkedIn Share to Reddit Share with Email

zonnebloem
Wat heb jij toch een ongelooflijk mooie schrijfstijl, je hield de aandacht wederom helemaal vast.
Puik werk :) :) :)
Reply
Maria(M)
Heftig, maar mooi stuk om te lezen..
Reply
Dana
Het heftig is fictie, het mooi waarheid
Reply
Ramona Vroom
Pittig verhaal idd
Reply
Dana
het gaat de goede kant op hier, de maand bijna voorbij, en ik leef nog steeds
Reply
Rudi
Haha, prachtig weer, Dana, je doet het elke keer maar weer, heel goed. :-)
Reply
Dana
dank, Rudi, dank. Zo is voor de ene het een compleet drama en de ander verschaf ik weer genot, doet me goed, Rudi
Reply
Encaustichris
Agossie, arme jij, dit begint wel ernstige vormen aan te nemen..... :-)
Reply
Dana
ik worstel me er wel doorheen
Reply
Je weet wel...Karin!
Aangrijpend verhaal, die raakt
Reply
Dana
het is slechts fictie hoor, wees gerust
Reply
Vlindertje73
Het is wat als je last hebt van afkickverschijnselen. Helaas kan ik er over meepraten... dat zul je begrijpen. Je hebt het weer super tof geschreven, heel anders en oh zo Daniaans...mag genoemd worden toch. TOP :))
Reply
Dana
heb het mooi te pakken, dank zij jou, vlindertje, dank zij jou....
Reply
Hpj Goossens
Krijg het er koud van Dana!
Reply
Dana
had je graag hete koffie aangeboden, maar mijn maatschepje leek teveel op een theelepeltje, dat hebben ze me ook afgenomen
Reply
johan_jongedijk
Kon ik maar streepjes geven .geweldig
Reply
Dana
Kijk, dat vind ik nu een gave reactie, Johan, superbedankt
Reply
Hans van Gemert
Ge-wel-dig!
Ik blijf hier in een deuk liggen.
En ja ....... weer streepje(s)...
Reply
Dana
altijd maar die streepjes, steekjes, steekje los, steekwoordje
Reply