Hoi, ik ben "vuilnisbak". 

Bij mij kun je altijd je troep kwijt. Ik zal alles zo goed mogelijk proberen op te vangen, zodat jij er niet mee rond blijft lopen. Ik ben ervoor je.  

Maar let wel, er zijn ook momenten dat je toch echt naar grof vuil toe moet. Want ook ik heb gevoel. Mijn zak kan ook scheuren. Soms is het nodig om er ook voor mij te zijn en er voor te zorgen dat ik een schone zak krijg. Want ook bij mij is het een keer genoeg, ook bij mij is de rek er een keer uit en werkt het niet meer om alles aan te stampen zodat er nog wel wat meer bij kan.

 Er komt een moment dat er niks meer bij kan en ik overloop. Dat de troep mij te veel wordt. Ik ben ook maar een "vuilnisbak". Mijn opvang en vasthoud capaciteiten zijn niet oneindig. 

Denk ook aan mij.. 

Loading full article...

Mooi duidelijk geschreven maar zo hoef j j idd niet te voelen
Wat erg dat jij je zo gevoeld hebt!
Maar ik herken het wel ongeveer...
Nouja in ieder geval in de zin van dat mensen mij blijkbaar zo denken te kunnen behandelen... en daar pas ik voor ;-)
Heel goed geschreven
leuk geschreven en maakt het tof om te lezen :)
Heel mooi en herkenbaar geschreven!
Goed geschreven Neance
Ja, zo voel ik me wel eens. Alsof men denkt: "Oh, tegen Ingrid kunnen we wel aanschoppen. Die pikt dat wel." Niet (meer) dus. Goed omschreven.
Heel goed! Niet meer pikken! Je kan er voor iemand zijn, maar je bent er zelf ook nog...