Soft Focus / Gevoelsjournaal

#gevoelsjournaal #softfocus #zicht #staar #lenzen #operatie #blikveld #lampen #auto #mist #mistig #kunstlenzen #staaroperatie #


GEVOELSJOURNAAL 08-02-2020

SOFT FOCUS

De simultaantraan?

Er zijn grenzen aan lenzen.

En hoe ‘kunstkijken’ het zicht kan verijken.

Er zijn grenzen aan lenzen . Dat bleek een paar maanden geleden. Nadat ik al maanden beroerd zicht had werd er geconstateerd dat ik nog maar 50 % zicht had aan beide ogen.  De rest was de ‘mist’ in, en mistig was het al tijden in mijn blikveld en de wereld. Dat effect bleek dus staar te heten, en aan beide ogen even beroerd aanwezig te zijn.

Het sluipt erin kennelijk, en aanpassen kan een kwaliteit zijn, hoewel niet altijd handig of gezond. In de keukenla lag een vergrootglas voor de ‘kleine lettertjes’. Ik hou niet zo van dansen, dus mijn ogen zorgde zelf wel voor hun ‘beweging’. Dichtbij of veraf, het maakte niet uit alles had een bijzonder schaduw. Dat schaduwspel belemmerde mijn zicht. Lezen was lastig en veraf kijken net zo. Heb je een bril, zie je nog weinig. Wat mijn toch al niet stevige balans ook geen goed deed.

Er was enigszins haast bij de boel middels een staaroperatie op te lossen. Twee kunstlenzen erin. Ik vaar niet altijd ‘blind’ op artsen, maar in deze had ik weinig keus, zo zou ik blind worden . Wellicht nog wat licht of donkervarianten , de 50 tinten grijs zou er ook niet meer inzitten. Accuut gestopt met autorijden want vanaf schemer was het al niet meer verantwoord, laat staan met regen erbij,. Alle druppeltjes worden ‘kerstverlichting’,  totaal verblindend voor mij. Daarmee ben ik een gevaar op de weg en niet alleen een ‘gevaarte’ met mijn bourgondische uiterlijk.

Eerst oog één, twee weken later oog twee. Nou had dat zo zijn voorzorgsmaatregelen nodig nadien. Niet tillen, bukken, sjouwen en een stevig druppelprogramma. Tja, met een vakantie in de Dominicaanse Republiek voor de boeg leek mij dat niet zo handig .  Tenslotte is het aan het strand niet ondenkbeeldig dat je zand in je oog krijgt. Dan zit ik liever niet met complicaties in een bijna derde wereldland.  Niet getreurd, het is de meest mooie vakantie ooit geworden en geweest. Superromantisch met diner op het strand op onze trouwdag een mooie fotoshoot. En ik …ik zag alles in soft-focus, alles in kerstverlichting  en met prachtige halo’s eromeen. Romantischer kan het dan toch niet meer worden!

Ik ben er al vroeg bij met mijn net 60. Zat ik als ‘aspirant bejaard’ tussen de 70, 80 jarigen . Inmiddels heb ik beide ogen ‘gehad’, en daarmee ook de halve Sahara in mijn ogen gekregen.  Met mij super(hoog)gevoeligheid sta ik vooraan met mogelijke bijwerkingen. Ook hier. Dus behalve kunstlenzen heb ik nu ook ‘kunsttranen’. Niet dat ik niet weet hoe mijn emoties te uiten. Niet zou kunnen huilen van vreugde, verdiet, pijn of boosheid, dáár heb ik ze niet voor nodig.

Wel om het pijnlijke en schurende efect wat te minderen.  Fijn dat er voor veel problemen aceptabele oplossingen zijn. Het helpt in elke geval.

De aanleiding voor deze hele inleiding…

Ma-Trix, mijn auto (Hyundai Matrix) heeft mij wellicht erg gemist en voelde zich tekort gedaan. Toen ik er weer instapte, trapte mevrouw er niet in en deed simultaan mee met een ‘auto-oog’  in de mist te laten.  Nu zelf zonder staar …staarde ik toch naar de ‘lege’ogen van mijn bolide. Gelukkig was mijn ‘Generaal’ meer dan bereid deze operatie uit te voeren. Gelukkig had ik hem niet als oogarts zeg!  Het hele ‘oog’ heeft hij eruit gehaald zoals je kunt zien. Overigens ook zonder verdoving.  Die had ik gelukkig wel. Net als bij mij heeft hij….aan beide kanten de ‘lens’ vervangen. Mij niet eens lens geschrokken van de kosten …die lagen bij mijn lenzen beduidend hoger.

Inmiddels ben ik helemaal ‘los’ op druppelen, met twee verschillende schema’s. Mijn mobiel heb ik met vele alarmmomenten opgezadeld. Dit is behalve de kunstranen tussendoor. Mijn ogen zwemmen wellicht inmidels in mijn hoofd.

Manlief verzekerde mij dat ‘druppelen’ bij Ma-Trix echt niet hoefde. Gelukkig, dat inmidels klein ontwikkelde OCD-tje hoefde niet nog meer bevestigd te worden.

Ma-Trix kijkt weer helder uit haar ogen ….

Hoe kunstkijken kan verrijken.

Nu ik nog.

Er lijken grenzen aan lenzen.

Het wil nog niet helemaal naar ‘helder’ neigen.

Welicht dat meer tijd alles weer helder gaat krijgen.  

Mary-José.