Lees wat voorafging

Ik keek naar de klok. Het was exact acht uur en precies op de moment hoorde ik het belsignaal van mijn telefoon. Ik nam op. Ik wist nog dat ik dacht dat het een perfecte timing was.

'Nu is het genoeg geweest, laat mijn moeder gaan, je bent onmenselijk bezig, 24 uur lang zonder eten, zonder drinken, zonder slaap en zonder kans om een woord te wisselen met haar dierbare dochter is veel te wreed.'

'Maar maar,' reageerde ik hakkelend en volledig van slag. 'Dan moet ik toch zelf ook honger hebben? En dorstig en moe zijn?'

Loading full article...