Gods uitredding uit zelfmoord gedachten

Tijdens een rijbewijskamp kwam ik tot de conclusie dat ik hiermee moest stoppen. De gevolgen waren zodanig, dat ik bijna een eind aan mijn leven maakte. Hoewel ik God in die tijd nog niet kende, deed Hij een wonder en voorkwam erger. Wij kunnen verschrikkelijke beslissingen nemen, maar God is in staat om te voorkomen dat wij die daadwerkelijk uitvoeren. Hij heeft een plan met ons leven en heeft ons lief. Al wijzen wij Hem af, Hij wijst ons niet af.

Lees hierover in dit getuigenis verhaal van gastauteur Rachel:

God redde mij ten tijde van zelfmoord gedachten

Het is al weer vele jaren geleden dat ik op een rijbewijskamp probeerde mijn motorrijbewijs te halen. Mijn theoriebewijs was nog slechts korte tijd geldig en ik hoopte alsnog mijn rijbewijs te halen, wat eerder niet gelukt was.

Het kamp vond plaats in een mooi dorpje in Limburg, waar ik met de trein naartoe was gegaan. Op de tweede dag moest ik met 80 kilometer per uur door een bocht rijden. Het angstzweet brak aan alle kanten uit en ik wist dat ik mijn pogingen mijn rijbewijs te halen op moest geven. De angst om te vallen en dus pijn te lijden was extreem.

Met 70 kilometer per uur uit de bocht

Ik weet hoe het is om met 70 kilometer per uur van een brommer te vallen en wat dat met je lichaam doet.

Ik kreeg ooit een black-out en ging telkens harder rijden, als mijn vriendin, die achterop zat, zei dat ik zachter moest rijden. We reden op dat moment op een bocht af en de hoge stoeprand in die bocht verlamde me zodanig dat ik niet meer in staat was te reageren. Het gevolg was dat we tegen die stoeprand aan zijn gereden en over de kop zijn geslagen.

Hoe lang ik daarna buiten bewustzijn ben geweest, weet ik niet. Wat ik wel weet is, dat ik enorme pijn in mijn knie had en er niet meer op kon staan. De kruisband bleek gescheurd te zijn, verder had ik niets.

Na lange tijd kon ik aan de fysiotherapie beginnen. Dat was ook een behoorlijk traumatiserende ervaring. Ik had heel veel pijn en durfde mijn knie niet voorbij een bepaald punt te buigen. De fysiotherapeute, die niet bepaald klantvriendelijk was, duwde mijn knie door dat punt heen, waardoor ik het uitschreeuwde van pijn.

Verschrikkelijke ervaring

Deze ervaringen maakten die motorrijles tot een verschrikkelijke ervaring. Ik wilde al lange tijd mijn motorrijbewijs halen, nog ruim voor dat brommerongeluk.

Ik was van plan een heel goed leren motorpak te kopen, met extra bescherming op de kwetsbare plekken, zoals de ellebogen en de knieën. Op die manier zou ik wel durven rijden, dacht ik.

Motorrijbewijs zit er niet in

Na die motorrijles begreep ik, dat een motorrijbewijs er voor mij niet meer inzat. Ik moest mijn diepgaande verlangen dit rijbewijs te halen opgeven en dat vond ik meer dan verschrikkelijk. Het maakte me diep depressief.

Ik had door dat ongeluk al meer op moeten geven. Hobby’s van voor die tijd die ik niet meer uit kon oefenen.

Zo droomde ik ervan ooit nog eens een marathon te lopen, maar mijn knie en later ook mijn andere knie, die overbelast raakte, kon dit niet meer aan. Op een gegeven moment moest ik ook de sport in zijn geheel opgeven, vanwege de vele blessures.

Zelfmoord gedachten: voor de trein springen

Ik heb tegen de rijschool gezegd, dat ik zou stoppen met de lessen en naar huis zou gaan. Het geld, dat ik van tevoren betaald had, was ik kwijt. Dat was echter van ondergeschikt belang.

Ik ging terug naar het hotel en was diep depressief. De pijn in mijn hart was zo intens, dat ik besloot een eind aan mijn leven te maken door voor de trein te springen. De treinmachinist interesseerde me helemaal niets.

Dat was vreemd voor mij. Ik kende een paar buschauffeurs en die vertelden wel eens over hoe verschrikkelijk het voor treinmachinisten is, als mensen voor de trein springen. Ik had op een dag besloten dat als ik ooit zelfmoord zou plegen, ik dat nooit op die manier zou doen.

Op die dag was ik zo kapot, dat ik me van die beslissing niets aantrok. Ik zou naar het station gaan en voor de trein springen. Dan zou ik overal van af zijn. Dacht ik!

Ik had geen idee dat er een God in de hemel is, die van me houdt en een beter plan met mijn leven had. Als ik dat plan had uitgevoerd, had Hij niets anders kunnen doen dan me in Zijn rechtvaardigheid naar de hel te sturen. Ik wees hem immers op dat moment nog volkomen af.

God doet een wonder

Ik belde op een gegeven moment naar huis en stond een hele tijd met mijn moeder aan de telefoon. Ze had geen idee van mijn plannen, want daar vertelde ik niets over. Na dat telefoongesprek ging ik naar het hotel om mijn spullen te pakken en af te rekenen. Dan zou ik de bus naar het station pakken.

In de tijd dat ik daarmee bezig was, gebeurde er iets van binnen. Ik was niet meer bezig met een manier om zo snel mogelijk bij het station komen. Het was al avond en de bus naar het station deed er geloof ik een half uur over en reed ook niet zo vaak. Ik realiseerde me dat, als ik op dat moment naar huis zou gaan, ik midden in de nacht in mijn woonplaats aan zou komen en een taxi zou moeten nemen. De bussen zouden op dat tijdstip allang niet meer rijden.

De beslissing de volgende dag naar huis te gaan, is waarschijnlijk mijn redding geweest. Nog altijd ben ik ervan overtuigd, dat God op dat moment ingreep in mijn leven en met mijn denkwereld aan de slag ging. God wil niet dat ook maar één ziel verloren gaat; dat geldt dus ook voor mijn ziel.

De volgende dag was ik de ergste stress wel kwijt en ben ik gewoon in de trein gestapt in plaats van ervoor te springen.

Ik ben God zo dankbaar!

Nog altijd ben ik God dankbaar, dat Hij mij op vele momenten in mijn leven dat ik ongelukken, bijna-ongelukken en zelfmoordgedachten had, mijn leven beschermd heeft. Ik heb vele keren bijna-ongelukken gehad, verschillende verkeersongelukken die mij mijn leven hadden kunnen kosten, maar ik ben er nog en dat stemt me tot grote dankbaarheid.

Na mijn bekering werd alles anders. Ik krijg niet meer om de haverklap ongelukken en bijna-ongelukken en heb een veel beter leven dan ik me vroeger voor kon stellen. Er is rust gekomen in mijn hart en denkwereld. God heeft me geleerd te genieten van Zijn schepping en is een liefdevolle Vader voor me. Hij zorgt voor me en geeft me alles wat ik nodig heb.

Een motorrijbewijs hoort daar niet bij, maar dat vind ik nu geen probleem meer. Ik heb veel meer gekregen dan het hebben van een motorrijbewijs me had kunnen geven. Waarschijnlijk had ik mezelf een keer doodgereden, want ik hield nogal van hardrijden. Het kennen van de levende God, is oneindig veel meer waard dan alles wat de wereld ons kan bieden.

Bent u verdrietig of depressief? God wil en zal uitredding bieden, zoals Hij ook zovele malen voor mij heeft gedaan. Ook in de tijd dat ik Hem nog niet kende en zelfs radicaal afwees. Hij is een God van liefde en genade en wil ons helpen in alle situaties van ons leven. Geen probleem is voor Hem te groot.