Blendspecialist Ingrid was in een creatieve bui en daagde ons uit voor een griezelverhaal.

Op een dag was Ingrid in een mengbui en ging geestdriftig aan het blenden. Ze blendde zich een ongeluk (bij wijze van spreken) en plots was daar de maan die haar een spookachtig gevoel gaf. Wat nou als ik midden in een griezelverhaal terechtkom, vroeg ze zich vertwijfelend af. Zou ik dat wel overleven?
Terwijl die gedachte door haar hoofd speelde, ging de deurbel. Ze gluurde tussen de gordijnen door, maar er was niets of niemand te zien. Daar heb je het al, dacht ze huiverig. Straks valt de stroom natuurlijk uit en zit ik in het donker.
DINGDONG! De bel ging weer. Met enigszins trillende handen trok ze deur open en wie stond daar: de maan.
'Nee, je droomt niet,' zei de maan. 'Ik ben het echt.'
Ingrid knikte met haar hoofd, maar toch geloofde ze het niet helemaal.
'Mag ik binnenkomen?'
'G-g-goed,' stamelde Ingrid en deed een paar stappen naar achteren.
'Dankjewel,' zei de maan en ze trippelde naar binnen.
'Wil je zitten?' vroeg Ingrid.
'Graag,' zei de maan terwijl ze op de bank ging zitten.
'Koffie?' bood Ingrid aan.
'Lekker!'
'Koekje erbij?'
'Heb je ook maanzaadbroodjes? Daar ben ik dol op.'
'Wat toevallig,' zei Ingrid. 'Die heb ik net vers vanmorgen gehaald bij de maanzaadspecialist.'
Ingrid ging naast de maan zitten met een kopje koffie. Ze aten en dronken in stilte. Uiteindelijk kon Ingrid zich niet meer inhouden. 'Wat doe je hier?' vroeg ze de maan.
'Ja, nou het zit zo: ik was zo onder de indruk van je blendpraktijken en dat je mij geschikt vond voor een griezelverhaal dat ik er gewoon bij moest zijn. Ik hou daar namelijk enorm van.'
'Waarvan?'
'Van enge verhalen natuurlijk.'
'Maar ik zit nu toch niet in een eng verhaal?'
'Weet je dat wel zeker?' zei de maan.
'Ik weet op het moment niets meer zeker,' zei Ingrid.
'Wat ontbreekt er nog aan?'
'Laat het alsjeblieft geen spinnen zijn,' mompelde Ingrid.
'Een schitterend idee!' riep de maan uit. Ze knipte met een paar onzichtbare vingers en plots verscheen er een hele horde hongerige spinnen die de huiskamer in kwamen rennen.
Ingrid gilde zo hard dat alle glazen in de wijnkast versplinterden. Ze sprong op, struikelde en viel met haar hoofd op haar toetsenbord.
Versuft keek ze op. Wat was er gebeurd? Ze keek om zich heen, maar er was geen spin te bekennen. Ook de maan was van haar bank verdwenen.
De volle maan stond nog wel op haar scherm. Geblend en al.
Ingrid keek naar de kleuren en de vorm. Het voelde onnatuurlijk aan. Ze kreeg het er ijskoud van.
'Genoeg!' riep ze in de stilte van de nacht. Ze boog voorover terwijl haar hand reikte naar de delete-knop...

Loading full article...