Het is nu echt alles of niets, kiezen en delen lezer.
Dus wil ik u de komende stappen ook niet ophouden met mijn gewauwel, dus ik hou het kort.
Velen onder ons hebben die angst om te sterven, maar zeg nu zelf lezer; Wat is er nu werkelijk zo erg aan dood zijn?
Nadat we het huis bereikt hebben en de wapens, die gereed stonden, tot ons hebben genomen spreiden we ons op de door Reiko aangegeven manier. Alles wat ons maar enigszins aan het zicht onttrekt wordt gebruikt om zo ongezien mogelijk de open plek, die overgestoken moet worden, te bereiken.
Ondanks dat we niet getraind zijn doet iedereen het onverwacht goed. Zelfs Retsj weet zijn enorme lichaam regelmatig aan het zicht te onttrekken. Wanneer ik in dekking lig op de dichtstbijzijnde beschutte plek zie ik dat enkel de scout nog maar bij de touwbrug wacht. Ik probeer in te schatten wie van ons waar zit. Het lijkt me handig een idee te hebben van hun posities, zodat als het erop aan komt ik snel hulp kan bieden of vragen.
Ik heb een vermoeden waar Cabilah zich schuil houdt, maar Numico is in het niets opgelost. Retsj zit even verderop achter de eerste bouwval die ze moeten passeren. De enige die niet volledig in dekking ligt is Reiko. Zijn bovenlijf komt boven een lage rotsformatie uit. In zijn handen ligt de boog in de aanslag. De afstand tussen hem en de scout is nog geen honderd passen, dat zou net voldoende zijn voor een goede schutter.
Het is een kwestie van een seconde voordat de scout hem zal zien, als hij nu schiet..........
Maar Reiko schiet niet en de scout ziet de gewapende man en de pijl die op hem gericht is. Het plateau waarop hij staat biedt geen enkele dekking. De scout werpt zich op zijn buik, maar ook dit blijkt enkel tijdwinst want een lichte aanpassing van Reiko's positie is voldoende om een opnieuw op de soldaat te richten. Maar nog steeds schiet hij niet. Wat is er durft hij niet? Is het een vriend? Kan hij niet op zijn eigen troepen schieten?
De scout, die de punt van de pijl op zijn hoofd voelt branden, probeert tijgerend richting de trap te komen. Dan arriveert de eerste van de groep die aan de afdaling is begonnen, met in zijn kielzog de volgende. Voordat de man die voorop loopt iets door heeft doorboort Reiko's pijl zijn schedel hij wankelt en stort de diepte in. De scout gebaart naar Reiko's positie. Er wordt gesproken en ik zie even een twijfel in de ogen van de man die achter de gedode soldaat liep. Op dat moment komt de scout overeind en sprint de touwbrug over. De man achter hem volgt, zijn ogen continu op Reiko's positie gericht.
Stuk voor stuk rennen ze nu de touwbrug over. De scout die als eerste voet op het vaste land zet, moet dit betreuren. Mijn pijl doorboort zijn linker dijbeen, hij zakt op z'n knieën en voor hij weer opstaat is het Reiko's die zijn tweede pijl via het rechteroog diep de schedel in drijft.
De man valt voorover. Het uiteinde van de pijl raakt als eerste de grond en boort deze nog dieper de hersenpan van de scout in. Maar de val voorwaartse was niet hard genoeg om de schedel te doorboren. Nu hangt het bovenlichaam enige centimeters boven de grond. Het hoofd rust op de achterzijde van de pijl. Even blijft de man zo balanceren, voordat het hoofd draait en zijn wang de aarde raakt.
Klik hieronder voor uw mijlpalen:
