Als u eenmaal de knoop heeft doorgehakt lezer, kunt u dan nog wachten en alles volgens het plan doen? Of maakt de onrust zich van u meester en ontstaat er die draaikolk van haast, diep in uw binnenste, nu u weet waar u naar toe gaat, dient het dan ook gelijk te gebeuren? 

Spijkers met koppen en gaan met die zeepkist. Dagen twijfelde u, wikte en woog u en dan als het besluit genomen is kan het u opeens niet snel genoeg gaan. 

Ik besloot de grot te verlaten en al vertrouwde ik er op dat Numico mij niet zou verraden, toch was er een twijfel. Want een kat in het nauw kan rare sprongen maken. Dus leek het me niet verstandig naar het dorp terug te keren. Door weg te blijven ving ik twee vliegen in een klap. Iedereen zou denken dat ik al een halve dag verder ben dan ik in werkelijkheid ben. Daarnaast zou een beschutte positie mij het mogelijk maken de ingang van de spelonk te overzien, terwijl ik aan het zicht onttrokken ben. Zo zou ik eventuele dorpsgenoten, die Numico mogelijk op mijn pad zou hebben gezet, kunnen ontdekken.

Loading full article...

nog steeds blijft het boeien! Op naar het volgende deel
de vierde zin begin je met :" door te weg te blijven", waarschijnlijk een te teveel ;) 
Dank je, en sorry het is heel storrend voor de lezer dus ben heel blij met deze feedbacks 
Super leuk om te lezen!
Heb geen geduld
De knoop doorhakken, moeilijk
Ik ben ook zo ongeduldig ....
Blijft zeker boeiend
Als feuilleton hoop ik dat het boeiend blijft al za de ene stap spannender zijn dan de andere
Een grote beslissing nemen is niet altijd gemakkelijk.