Het staat in de sterren geschreven lezer. De Tarot kent uw diepste geheimen en het koffiedik verteld mij meer over u dan uzelf ooit zou loslaten. Gaat ook u in op de beloftes van veel zeggende namen als Sensi A-La-Bot en hogepriesteres Cynthia. Toch zijn er momenten in een leven dat je haast gedwongen wordt te geloven dat er meer is tussen hemel en aarde. Omdat een andere uitleg simpelweg niet mogelijk is.
Na het eten schoven wij allen rond het vuur, Kosa en ik vertelde verhalen, die ons overgeleverd waren door de jaren heen. Verhalen van de tijd toen de groten de aarde met ons deelde en draken een alledaagse zaak waren. Tijden waarin de bevolking weinig kennis bezat en tovenarij aan de orde van de dag was.
Numico en Retsjmana luisterden aandachtig. Ze deden af en toe zelf duit in het zakje, als één van onze verhalen een herinnering had losgemaakt. Verhalen werden verteld alsof we er zelf bij waren geweest om zo de spanning nog meer op te voeren.
Het was prachtig zoals Numico verhaalde over een leger dat zijn dorp aanviel en dat hij als leider van de mannen, die op dat moment in het dorp waren, gewapend met zijn zwaard het ene na het andere lichaam doorkliefde. Hij vertelde dit en bracht het verhaal met zijn uitbundige bewegingen tot leven.
Retsj, die in de afgelopen tijd zijn spraak weer grotendeels had teruggevonden, luisterde, maar zweeg. Tot later die avond, toen de verhalen over wijze vrouwen gingen en hun bijzondere gaven.
Nadat Kosa zweeg en het even stil was geweest was daar de zware stem van de reus. Mijn moeder was zo'n wijze vrouw, als waar jullie over verhalen. Zij bezat de gave om te communiceren met dieren en planten, maar ook met wezens die wij niet zien. De groten spraken vaak met haar en zij luisterde en soms vertelde ze mij de boodschappen die ze door kreeg.
Zij wist voor mijn geboorte grotendeels hoe mijn leven zou verlopen. Niet dat ze daar met mij over sprak. Maar enkele nachten voor dat het ongeluk in mijn oude dorp gebeurde kwam ze bij me zitten. "Zoon", sprak ze "onze toekomst zal een andere worden dan jij je misschien had voorgesteld. Het zal zelfs zo zijn dat ik er niet zal zijn als jij volgroeid ben. Weet dat mijn geest je zal helpen op de momenten dat het nodig is. Dat ik in je buurt zal zijn en je nooit alleen laat. Geloof me als ik zeg dat het mogelijk is."
Ik was jong, onrustig en had het gevoel dat ze me probeerde te vertellen hoe belangrijk en bijzonder ik was. Om zo mijn mogelijke verdriet aangedaan door de mensen uit het dorp weg te nemen. Daarom bestede ik toen niet al te veel aandacht aan haar woorden.
Die dag was ik vergeten, totdat jullie op het punt stonden te vertrekken, die nacht herinnerde ik me opeens die laatste zin. Alsof ze het me opnieuw influisterde. 'Jongen er zal een dag komen in de verre toekomst dat je eenzaam zult zijn, maar het niet merkt. Er zullen twee mannen aan je verschijnen. Zij bezitten kennis, kracht en moed beschouw hun gerust als vrienden. Volg hen, want jij zult aan de basis van de nieuwe wereld staan.'
Met kippenvel over mijn hele lichaam durf ik na enkele seconden pas weer adem te halen. Iets in de manier waarop Retsj sprak maakte dat dit verhaal elk haartje op mijn lichaam deed oprijzen. Toch bezat het verhaal, buiten het feit dat. Retsj in hele zinnen sprak en het hem werkelijk was overkomen weinig spanning of sensatie. Maar als ik om me heen kijk blijkt iedereen op een bepaalde manier aangedaan te zijn.
Ga naar deel 68 van dit dagelijkse feuilleton. Het verhaal is gebasseerd op regressietherapie, fantasie en levensvragen. Voor het volgende deel klik hier. Voor een overzicht van alle delen tot nu toe klik hier.
Klik hieronder voor uw mijlpalen:
