"Een Eindeloze Reis naar Ergens"
"Een Eindeloze Reis naar Ergens"
Waarom blog ik mijn boek
Het manuscript voor deze Eindeloze reis ben ik 10 jaar geleden begonnen op een stoffige rommelzolder, met niet gestuukte muren, in de bergen van Alpujarra (Andalusia). In het witte dorpje Valor (provincie Granada) om precies te zijn.
Op mijn zolder, waar de vleermuizen je tegen de schemering om de oren vlogen en ik dus regelmatig gebukt mijn oude Windows XP desktop moest bereiken, had ik een prachtig uitzicht op de Sierra de Gador. De inspiratie die dat uitzicht bracht zal vaak terugkomen in de gebieden die ik tijdens mijn eindeloze reis doorkruis.
Mijn eerste jaar in Spanje heb ik waarschijnlijk 340 keer de tocht, naar wat ik een stoffige rommelzolder noem, ondernomen. Om daar, in de hitte of de kou, tussen de vleermuizen en de spinnen, mezelf te verbinden met mijn manuscript.
Valor - Granada - Andalusia - Spanje
Mijn dagelijks uitzicht vanaf mijn stoffige zolder zonder deur.
The Map, zonder vindt u het niet,
Die sneeuw ligt er slechts enkele dagen per jaar. Het is tenslotte Zuid Spanje
Al jaren was het mijn wens een boek te schrijven en zelfs de titel was mij al bekend "Voorzienigheid".
Toch zal dat boek nog even op zich laten wachten. Eerst moest dit eruit.
Dit verhaal is gebaseerd op een aantal sessies regressie therapie, die ik kreeg door middel van geleide meditaties.
Beelden, voorwerpen en figuren beschreven gedurende deze reis vinden daar hun oorsprong. De rest ontsproot aan mijn fantasie en mijn idee van filosofie.
Begin je reis bij het begin
Elk avontuur, elke indrukwekkende gebeurtenis begint met die eerste stap. Die eerste letter, die alles bepalende eerste pagina. Die eerste zin "Het dal lag er mooi bij, ik zie de rijstvelden die trapsgewijs dalen tot ze de bodem bereikten." Het beschrijft het beeld dat ik zag toen ik voor het eerste tijdens een meditatie de nederzetting aanschouwde.
Een ongeplande reis
Niks stond er op papier, niks stond vast. Geen lijn, geen lagen, geen personages. Zij kwamen allemaal uit het niets op mijn pad. Of waren ze er altijd al geweest?
365 dagen later lag daar een manuscript met een begin, een midden en mogelijk een einde.
Toen was het op.
Mijn leven veranderde drastisch en mijn boek was geschreven. Het manuscript werd terzijde geschoven.
Nadat het manuscript 7 jaar op de plank had gelegen met als werktitel "Op vleugels van Vertrouwen", werd het 150 stappen geleden afgestoft.
Daar was ze. Zij die ik al jaren wou herschrijven.
Daar was ook weer die titel, die net als enkele jaren geleden door mij werd afgekeurd, omdat zij te veel leek op "You are the wind beneath my wings" (eerst released door Roger Whittaker, maar echt bekend geworden door Bette Midler als soundtrack voor de film "Beaches").
Toch komt de uiteindelijke titel wel uit een liedje, maar minder zoetsappig en veel meer in de stijl van het verhaal.
De titel een eindeloze reis naar ergens vind zijn oorsprong in "Aeneas Nu" van Boudewijn de Groot.
Boudewijn de Groot - AeNeas Nu - 1969
Er was geen eind en geen begin toen Aeneas werd geboren. En nu ik aan 't zoeken ben, slaan de klokken in de toren het verhaal voor wie 't wil horen van een eindeloze reis.
Veel van Boudewijns hits werden geschreven door Lennaert Nijgh, zo niet dit nummer. Dit werd door Boudewijn zelf geschreven in 1969. Het nummer werd in eerste instantie uitgebracht als B kant van een single, die als bonus bij het album "Nacht en Ontij" was toegevoegd.
"Aeneas nu" gaat over De Groot, die zich voelt als de Griekse mythologische figuur Aeneas. Hij wil naar huis als hij op pad is, maar zodra hij op pad is wil hij naar huis.
"De Aeneis" is een heldendicht en uit de Romeinse tijd en vertelt van de omzwervingen van de Trojaanse held Aeneas na de ondergang van Troje.
The Neverending Story -1984
Natuurlijk hoop ik dat het verhaal ook ergens doet denken aan de mooiste film uit mijn kindertijd (zo weet u ook gelijk hoe oud ik ben).
Zo ziet u maar weer eens lezer dat niet alles is wat het lijkt. Zelfs een titel toont al 3 kanten van één verhaal.
Eindeloze reis in een notedop (nou ja liedje)
De titel verwijst eveneens naar het prachtige "Never Ending Story" van Within Temptation uit 2000 van het album "Mother Earth".
Het nummer zal nog zeker gaan opduiken als soundtrack, aangezien het in een paar minuten deze eindeloze reis verteld.
Het afstoffen en de nieuwe titel waren de eerste stappen die nodig waren om te beginnen met het herschrijven van mijn boek.
Herschrijven vind ik niet het leukste deel van schrijven en dus bedacht ik een manier mijzelf te motiveren en te verplichten, net zoals 10 jaar geleden, zo goed als dagelijks achter het scherm te kruipen om met mijn hoofdpersonen te stoeien.
Het "Ik blog mijn boek" idee was geboren. De belofte elke dag een stap te publiceren en de mogelijkheid tot directe feedback waren de initiële reden.
Éénmaal bezig bood bloggen meer mogelijkheden:
Een boek biedt niet zo makkelijk de kans het verhaal te illustreren, zonder afbreuk te doen aan de tekst.
Ook biedt het niet de mogelijkheid elke pagina te voorzien van een intro en een soundtrack (link naar een toepasselijk nummer). Of om door te linken naar eventuele interessante artikelen.
"Blog mijn boek" maakt het mogelijk een multi-media experience te maken van mijn manuscript.
Indien je ook een boek blogt, het concept leuk vindt of deze reis en alles er omheen wil volgen hieronder vind je de link naar de Facebook Pagina. Waar alles op gedeeld en besproken wordt.
Symbolen en creaties
Naast dat ik veel van de illustraties leen van anderen (soms kost het zoeken naar de illustratie meer tijd dan de stap zelf schrijven) en ik dol ben op de iet wat duistere Fantasy tekeningen, zijn er ook een aantal die ik zelf gemaakt/bewerkt heb.
De parel en de lotusbloem is daar een prachtig voorbeeld van.
En één van de mooiste en gruwelijkste creaties is de versie die druipt van het verspilde bloed.
Zwart en wit.
Tegen een grijze achtergrond, omdat zowel wit als zwart niet zonder elkaar kunnen en zich eeuwig zullen mengen in een grijs schemergebied.
Eternal shades of grey.
Het symbool dat als een rode draad door dit boek loopt is die bloem met die parel.
De lotusbloem, een prachtige creatie die groeit in vieze, blubberachtige grond. De bloem is het bewijs dat uit zoiets lelijks iets heel moois kan ontstaan. Tevens staat de bloem voor zuiverheid en wedergeboorte.
De parel, een parel ontstaat in een weekdier als gevolg van irritatie en pijn. Deze tegenslagen kunnen de ziel polijsten, schuren en uiteindelijk doen glanzen. Dit geldt voor de witte parels en dus witte zielen en de zwarte parels.......
Mijn Favoriete Stappen:
- Stap 20 omdat het voor mijn gevoel een grens opzoekt
- Stap 42 omdat daar het idee van de soundtrack per stap geboren werd
- Stap 96 vanwege het intro, de soundtrack en de link met de geschiedenis
Einde van een eindeloze reis
Dit artikelloopt op zijneinde.....
Achtergronden bij de hoofdpersonen houdt ik nog even voor me en misschien zijn er nog meer zaken waar ik later op terug kom. Maar voorlopig heeft u een aardige blik in de keuken en mijn hoofd gehad.
Een tipje van de sluier, het huidige manuscript heeft een einde.
Maar een vervolg stap is makkelijk gemaakt. Het is slechts een kwestie van woorden er is altijd een Next Step......
