Afgelopen zomer, tijdens onze roadtrip door de Baltische Staten kreeg ik van een mevrouw uit Letland twee potjes met dennenknoppensiroop erin. Met handen en voeten maakte zij duidelijk dat zij deze siroop zelf gemaakt had en dat wij dit later in het jaar als het koud was en wij keelpijn hadden moesten gebruiken. Gewoon met een lepeltje innemen of een lepeltje van deze siroop in een kopje thee doen en dan zo innemen. Dit zijn de twee potjes die wij gekregen hebben:
In werkelijkheid is het een vloeibare en heldergekleurde siroop. Nu moet ik iets bekennen: Hoewel ik al een paar dagen echt gigantische keelpijn heb durfde ik eigenlijk niet een potje open te maken en een lepeltje te nemen. Mijn lief had al een paar keer gezegd dat ik het gewoon moest proberen maar ik verzon steeds een smoesje. Vandaag had ik naar het open spreekuur van de huisarts willen gaan maar ik was te laat en dus zat ik net met een kloppende keel voor de potjes me af te vragen waarom ik het niet gewoon probeerde. Ergens in mijn achterhoofd zat het idee dat die mevrouw verteld had dat het met thee innemen een goed idee was vanwege de bittere smaak.
Soms moet je jezelf een schop onder de kont geven en dat deed ik dus. Potje openmaken, lepeltje erbij en heel voorzichtig nam ik een hapje mezelf voorbereidend op een nogal bittere smaak. Jeetje, ik weet niet waar het in de communicatie misgegaan is tussen mevrouw en mijzelf en waarom zij gezegd heeft dat je het ook met thee kon innemen maar dat is helemaal niet nodig. Het is hartstikke lekker, gewoon puur !! op een lepeltje. Het is zelfs behoorlijk zoet.
Een andere reden is waarom ik een beetje huiverig was is het idee dat ik niet precies weet wat erin zit (laatst een vaag artikel hierover gelezen en dat is blijkbaar onbewust blijven hangen). Wat erin zit dat weet ik nog steeds niet maar ik heb besloten dat ik gewoon vertrouwen moet op de goedheid en de deskundigheid van deze mevrouw. Want als ik eerlijk ben weet ik ook niet precies wat er in de fabrieken gebeurd waar veel voedsel bereid wordt dat ik ook gewoon eet. Ik vertrouw daar ook maar op dat het wel okay zal zijn.
De dennenscheuten die gebruikt worden zijn als ik mij niet vergis van de Grove Den ook wel pijnboom genoemd. Al vind ik dit weer een beetje verwarrend omdat ik altijd dacht dat pijnbomen hetzelfde als naaldbomen betekende (gewoon een verzamelnaam dus is). Wie het weet mag het zeggen. In het engels wordt de Grove Den pine genoemd volgens mij. Maar ook hier kan het misgegaan zijn in de handen en voeten communicatie tussen de Letse mevrouw en mijzelf.
Nieuwsgierig geworden of ik een recept kon vinden belandde ik op de site van herbasanitas en daar vond ik het onderstaande recept. Mocht je meer willen weten over de Grove Den en de geschiedenis of de heilzame werking klik dan hier. Herbasanitas verteld je hier alles wat je maar zou willen weten over de Grove Den.
Ik vond ook nog een recept dat gelijk is aan het bovenstaande behalve dat ze daar nog 1 liter jenever toevoegden. Dit zal vast ook goeddoen maar hoe het precies smaakt en werkt kan ik niet uit eigen ervaring zeggen.
Mocht je er mee aan de slag gaan dan nog even dit over de VEILIGHEID. "Dennenproducten zijn relatief veilig. Voor de etherische olie geldt niet gebruiken bij allergische huidaandoeningen. Niet gebruiken bij zwangerschap en bij prostaatkanker of een verleden van prostaatkanker. Er zijn geen interacties bekend van Den met reguliere middelen en andere kruiden. Kan in hoge concentraties mogelijk overgevoeligheid veroorzaken.", dit is volgens Herbasanitas .
Reageren op een blog? Dat kan als yoorslid. Lid worden is gratis. Behalve reageren kun je dan ook bloggers volgen of zelf aan de slag als blogger. Je hoeft je alleen even hieronder aan te melden:
Misschien ook leuk om te lezen:
