Mijn favoriete gedicht van Piet Paaltjens. Ik moest er opeens aan denken. Zomaar ineens ..... Piet Paaltjens is het pseudoniem van Francois Haverschmidt. Ik leerde hem "kennen" via een vriend die mij onder een pseudoniem brieven en gedichten stuurde en die ook zelf gedichten schreef. Ik heb veel van hem geleerd, lessen die ik toch met grote regelmaat ophaal. Moet vaak aan hem denken (hij is helaas op jonge leeftijd verongelukt) dus daarom vandaag voor jou "Harvey", dit gedicht uit "snikken en grimlachjes":
Zooals ik eenmaal beminde,
Zoo minde er op aarde nooit een,
Maar 'k vond, tot wien ik mij wendde,
Slechts harten van ijs en van steen.
Toen stierf mijn geloof aan de vriendschap,
Mijn hoop en mijn liefde verdween,
En zooals mijn hart toen haatte,
Zoo haatte er op aarde nooit een.
En sombere, bittere liedren
Zijn aan mijn lippen ontgeleen;
Zoo somber en bitter als ik zong,
Zoo zong er op aarde nooit een.
Verveeld heeft mij eindlijk dat haten,
Dat eeuwig gezang en geween.
Ik zweeg, en zooals ik nu zwijg,
Zoo zweeg er op aarde nooit een.
X van mij!
