De wolf en ze 7 geitjes is eigenlijk best een gruwelijk verhaal als je er even kort over nadenkt. Denk je er dieper over na dan moet je je ( lees ik ) toch eigenlijk eens gaan afvragen waar je ( lees ik ) mee bezig bent. Gisteren Roodkapje, ook al zoiets ...... de rode draad bij beiden: opgegeten worden door list en bedrog, gulzigheid, opengesneden of geknipte buiken, en als er dan iets levends uitkomt het vullen met stenen ( altijd handig om te weten in zo'n geval, zou dat ook in een survivalgids staan?) en dichtnaaien ( zonder verdoving en niemand die het merkt want het zijn goede slapers) en dan de onvoorstelbare vreugde van de onschuldige hoofdpersonen als de stenen hun werk doen en de hongerige slechterik verdrinkt ( volgens mij zou je tegenwoordig moord aan je broek hebben hangen en wel met voorbedachte rade volgens mij). De wolf is in beide verhalen behoorlijk de pineut, het arme dier. Maar mijn kleinste meid denkt er verder niet over na en lijkt er prima op te kunnen slapen.

Zij heeft het sprookjesboek gevonden in de boekenkast en dat wordt gekoesterd ook al hangen bijna alle bladzijden los. Morgen is volgens mij De schone slaapster of Assepoester aan de beurt en voor zover ik het mij herinner zijn hier ook wel enkele crimineel slechte passages in te vinden. Denk dat ik gewoon dapper blijf proberen om de boekjes van de bieb te gaan lezen of een ander lief en leuk boek uit mijn enorme kinderboeken collectie maar ik twijfel of ik een ander boek erdoor krijg. 

Mijn kleinste zoon ( en ik ook ) weet nu heel veel over uilen en vleermuizen ( beide nachtdieren vandaar samen in één hoofstuk) maar morgen zijn de vlinders aan de beurt. Het boek gaat over de grootste dieren van een soort, dus we hebben al hele grote spinnen gehad en andere beesten die je echt niet wil tegenkomen, niet bij dag noch bij nacht. Maar ook hij slaapt er prima op. Ik krijg er soms de kriebels van. En voorlezen uit een encyclopedie blijft apart vind ik. 

Maar ach, we lezen hé, wat maakt dan niet zo veel uit. Het voorlezen zelf is zo belangrijk! Dus voorlopig zet ik me zelf maar over de onderwerpen die ik lees heen.

Wat lezen jullie voor het slapen gaan voor?

Loading full article...
Cheers
Gift
Boost
Share to Whatsapp Share to Facebook Share to Pinterest Share to Twitter Share to Telegram Share to LinkedIn Share to Reddit Share with Email

Encaustichris
Een goede vriendin van mij las haar dochter thrillers voor......... ;-)
Reply
Diaantje 🦋
Als je er zo over nadenkt, klinkt het wel heel apart ja haha. Zelf las ik veel voor uit een dikke bundel van Jip en Janneke, daar waren mijn kinderen dol op. Leuke korte verhaaltjes, dus elke dag een nieuwe.
Reply
DidI'Ms world
Jip en Janneke, ik heb ze er wel uit voorgelezen maar ik vond het zelf niet zo heel leuk. Dan liever sprookjes.
Reply
Marjolein
dat is alweer even geleden. Ze vonden 'van de mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft' altijd erg leuk en 'het boek van Merel' las ook lekker weg. Ik hou ook erg van sprookjes.
Reply
DidI'Ms world
Dat boekje over de mol vond ikzelf ook altijd geweldig! Geweldig bedacht! Het boek van Merel ken ik niet. Sprookjes vind ikzelf ook leuk maar het gekke is dat je ze anders gaat bekijken (tenminste dat deed ik) toen ik ze ging voorlezen.
Reply
Ingrid
Hij is er nu te oud voor maar voorheen las ik uit Kabouter Plop. Verre van gruwelverhalen.
Ook liedjes zijn soms dat je denkt: "Ehm....!!" "Er zaten zeven kikkertjes" bijvoorbeeld.
Reply
DidI'Ms world
Kabouter Plop is inderdaad niet traumatisch om uit voor te moeten lezen. Of je moet allergisch zijn voor vriendelijkheid. Die zeven kikkertjes ........... tsja ........ ze hebben het moeilijk inderdaad. Kind no. vond beertje Pippeloentje leuk, vooral ook om mee te zingen. Ook heel braaf en onschuldig.
Reply