Owwwwwww ............ ik zat me net te bedenken wat ik vandaag allemaal zou gaan doen toen ik weer kon luisteren naar: "Mag ik je oplader?",  "Nee, want .......",  "Dat is niet waar want ......", "Dat was twee weken geleden ....", "Niet waar", "Dan mag jij mijn boek niet lezen", "Ja maar ........" en dat ging maar door oplader, boeken, afspraken, vervelend zijn en dan natuurlijk "maham", dat ik hier echt niet zo goed tegen kan.

Wat een geneuzel om 3x niks. Volgens de boekjes en de deskundigen moet je je vooral niet bemoeien met ruzies tussen broers/zussen en is het goed als ze zelf hun conflicten leren oplossen. Helemaal mee eens, dus als geweldige totaly in control opvoeder laat ik het meestal ook los al is het maar omdat ik geen zin heb om een aantal keren in de week ditzelfde geneuzel te moeten aanhoren. Beperk ik me tot de evaluatie en de regels van hoe je met elkaar omgaat en wat er volgens mij niet kan tijdens die geneuzel ruzies om 3x niks.

Maar wat ik me dus net bedacht is dat nergens in die boekjes staat en dat geen enkele "deskundige" verteld hoe je in hemelsnaam kunt voorkomen dat de op dat moment vreselijke irritante kinderstemmetjes je oren bereiken of nog erger in hoofd gaan zitten en zorgen dat je in je hoofd een soort van "wiewwiewwiewwiew" krijgt. Echt nergens te vinden dit.

Ik weet dat mensen die hier over de vloer komen en mijn kinderen kennen zullen vinden dat ik niet moet zeuren en dat het veel erger kan dan die twee maar echt - zucht - ik ben hier geen ervaringsdeskundige in en ik vrees dat ik er nooit aan zal wennen ook. Ik heb ook altijd het idee dat die jongste twee erger zijn qua gekat dan de oudste twee. Volgens de oudste twee waren zij erger maar kreeg ik dat niet mee omdat we toen in een groter huis woonden en het zou best kunnen kloppen want ze vertelden dingen waarvan ik dacht "ECHT?" en waarschijnlijk kreeg ik het bij die twee pas mee vanaf het moment dat ik iemand hoorde komen aanrennen en het moment dat ik "MAHAM hij/zij deed" hoorde. Wat een heerlijke tijd was dat.

Zucht ........... nadat ik dus de chantage wederzijds getackeld had en "de regels" van het ruziemaken nog eens had uitgelegd (al is dat best lastig als mensen ruziemaken om niks) verzuchtte ik dat ik vanaf volgende week het volgende ga proberen. Als ze weer 's ochtends lopen te kibbelen dan smeer ik boterhammen voor de pauze en mogen ze overblijven die dag. Nou zeg, wat een verontwaardiging in hun blikken. Toen dacht ik "dat hebben we gehad" en toen viel er een jas van de kapstok en aangezien die jas niet van degene was die erbij stond voelde dat mormel niet de behoefte om hem op te rapen . Ik hoorde mezelf zeggen: "Voortaan ga ik dit ook doen. Alles wat NIET van mij is ruim IK niet meer op en verder doe ik ook alleen nog maar dingen voor mezelf. Ik kook alleen voor mezelf, ik ruim alleen op wat ik gebruikt heb, ik haal alleen nog dingen in huis die ik nodig heb, ik regel alleen zaken die mij aangaan want volgens mij wordt het dan allemaal veel leuker als je alleen maar aan jezelf denkt en niets voor anderen doet"............ weer die blik ......... en de jas werd opgeraapt.

Toen was het pas 8:10 uur. Zelden die twee met zo veel plezier naar school gebracht. Weer thuis kwam de volgende "maham" en ik zei: "Je mag me alles vragen behalve of ik je naar school breng". En toen kwam er niks meer.

Ik ga poetsen .......... lekker rustig en wie weet verdwijnt dat "wiewwiewwiew" dan ook uit mijn hoofd.