'Vanessa Dijkstra?'Als ik mijn naam hoor kijk ik om en zie een man van ongeveer in de veertig achter me staan. Hij draagt een net pak en heeft een klein kaartje in zijn hand. Wat zou hij van me willen? Ik deel een onzekere blik met mijn beste vriendin, die naast me zit en sta op.
'D- dat ben ik.'
De man strekt zijn hand naar me uit en ik neem die aan. Hij kijkt duidelijk van mijn linkeroog naar mijn rechter en weer terug naar mijn linker. Dit is precies waarom ik normaal gesproken gekeurde lenzen draag. Na alle jaren dat ik leef ben ik het nog steeds niet helemaal gewend dat mensen die me niet kennen dat doen. Niemand verwacht iemand te zien met heterochromie, twee verschillende kleuren ogen. Mijn linkeroog is blauw en de rechter groen.
'John Visser, secretaris van advocatenkantoor Ramakers.' Na een stevige handgreep laat hij mijn hand los. 'Ik ben hier om u een baan aan te bieden.'
'Een baan? Waarom?' Welke idioot zou een student van 23 een baan willen aanbieden? Zijn mensen van mijn leeftijd niet veel te duur? Ik kan eigenlijk wel wat extra geld kunnen gebruiken naast mijn studiefinanciering en lening. 'Ik heb geen tijd naast mijn studie.'
'Mijnheer Ramakers heeft mij de opdracht gegeven u dit aanbod te doen. Natuurlijk hebt u het recht dit af te wijzen.' Hij geeft me het kaartje dat hij vast heeft en ik kijk wat er op staat. Advocatenkantoor L. T. Ramakers, met daaronder een telefoonnummer en een adres. De straat is hier vlakbij. 'Mocht u geïnteresseerd zijn, kunt u aan de receptie vragen om een contract.' Deze man is wel extreem formeel.
'Moet ik niet solliciteren?' Verbaast kijk ik de persoon voor me aan.
'Nee, u bent persoonlijk geselecteerd door mijnheer Ramakers.'
'Hoe kent hij mij? Volgens mij heb ik geen profielen op sites voor mensen die een baan zoeken.' Ik snap niet hoe hij bij mij terecht is gekomen.
'Daar kan ik geen antwoord op geven omdat ik dat niet weet. U kunt dit met de baas zelf bespreken als u de baan aangenomen hebt.'
'Oh, zo dus. Wat zijn de werkzaamheden eigenlijk?' Ik ga niet zomaar een baan aannemen waarvan ik niet weet wat ik moet gaan doen. Straks word ik hoer, ofzo. Dikke middelvinger.

'U zult vooral schoonmaak werkzaamheden doen. En mijnheer Ramakers vindt het geen probleem rekening te houden met uw studie.' John Visser houdt zijn handen achter zijn rug. Schoonmaken dus, dat kan ik wel. Ik heb vaker baantjes gehad waarbij ik moest schoonmaken. 'Ik kan u verzekeren dat de uren per week meevallen en het salaris hoger dan de minimum is. Mijnheer Ramakers weet dat schoonmaken geen leuke baan is en biedt daarom een hoger salaris.'
'Het is al een tijdje geleden dat ik ergens gewerkt heb. Ik weet niet precies meer wat het minimum loon is voor mijn leeftijd.'

Loading full article...