Haak met liefde (deel 6, slot)
Lees bij @Frutselen in de Marge wat voorafging: Haak met liefde (deel 5)
Ze zoekt me. Ze roept mijn naam. Ze is dus wakker geworden, ik moet me haasten. Op de brug blijf ik even staan. Ze wandelt langs mijn hengels, ziet mijn hoedje liggen, bukt en tilt de rand van dat lelijke oranje hoedje op, alsof ze denkt dat ik eronder verstopt zit. Kijkt vervolgens in de emmer. Nee, die is ook leeg, er zitten geen vissen in, die enkele die ik gevangen heb toen ze nog wakker zich in een boek verdiepte, heb ik zorgvuldig van de haak gehaald en teruggeworpen in de zee. Ze wankelt, is ze dronken? Ze had wel een hele fles rosé meegenomen.
Hoor ik haar nu snikken? Dat is niet de bedoeling.
‘Lieveling, schoonheid, oehoe, hier ben ik,’ roep ik al zwaaiend.