Dwarrelen bij opa
Martijn is bij opa op bezoek. Dat is leuk. Bij opa kun je zo lekker in de tuin spelen. Maar vandaag niet, het regent en het waait. Martijn staat met zijn neus tegen het raam naar buiten te kijken.
‘Wat een weer!’, zegt opa, die naast hem staat.
Martijn knikt. Hij kijkt naar de vallende blaadjes. Elk blaadje dwarrelt anders, het ene gaat snel, het andere langzaam. Soms ziet hij van één tak verschillende blaadjes tegelijk loskomen. Het lijkt wel of ze dat hebben afgesproken. Dat is eigenlijk best gek.